الان ساعت 2 نصفه شب
مقداری فشار روی سرم حس میکنم خودم رو مجبور کردم که درس ها رو تمام کنم . در کنارش روزانه 3-4 قسمتی هم سریال می بینم . میدونم شاید با خودت بگی زیاده الان که وقت سریال نیست . ولی مشکلی نیست چون کسی آدمی نیست که بخوام وقتم رو باهاش بگذرونم . خیلی وقته که در فراز و فرود نیستم . خیلی وقته که بین زمین و آسمان نیستم . معطل کسی نیستم . خوشحالی و ناراحتیم رو به کسی گره نزدم . خیلی وقته که در یک شرایط نسبتا پایدار روی یک جاده که خودم دارم می سازمش ، راه می رم . بعد از یک استراحت طولانی ، حالا به این نتیجه رسیدم که خیلی از معیار هام نیاز به تغییر دارن . . پس نیاز دارم که همچنان این رویه رو ادامه بدم و روی خودم کار کنم . چند ساعتی رو به کار و بار می پردازم . چند ساعتی رو درس و چند ساعتی رو هم میرم سراغ فیلم و خوندن و نوشتن . اینا باعث میشن برم تو رویا از واقعیت فاصله بگیرم که باز دلتنگ دنیای واقعی بشم که باز ادامه بدم . که باز ادامه بدم . .