نوشتاردرمانی|مریم معتمدی راد

می‌گویند از دل که بربیاید بر دل می‌نشیند.
حرف‌ها را می‌گویم. حرف‌ها تسبیحی از کلمات‌اند.    
کلمات که خسته باشند، به جانت نمی‌نشینند.
گرد و غبار که بگیرند ملول می‌شوی و مکدر می‌کنی.
انسان مدام در دست‌اندازهای زندگی له و لورده می‌شود.

بقول《میکی هارت》زندگی یعنی ضرب‌آهنگ.

ما جوش و خروش داریم.
تاب آوردن در این جوش و خروش‌ها درمان می‌خواهد.

ما انسان‌ها جزو گونه‌های فوق العاده سرسختیم.
از زمان‌های کهن تا کنون، از جنگ‌های پی درپی، بلایای بی‌شمار، خشونت و خیانت در زندگی جان سالم به‌دربرده‌ایم.
تجربه‌های منجر به تروما از خود ردی به‌جا می‌گذارند و نامحسوس از نسلی به نسل دیگر منتقل می‌شوند. اثر این تجربه‌ها روی ذهن و هیجانات و سیستم ایمنی تاثیر می‌گذارد.
نوشتن یکی از آن درمان‌های ناب است.
نوشتن برای خود و برای دیگران به طرز معجزه‌آسایی، درمانگر و فرح‌بخش است.
یک مطالعه جدید نشان می دهد که نوشتن در مورد تروما می‌تواند به اندازه بازگو کردن آن برای یک درمانگر مفید باشد.
نوشتن را جدی بگیرید.🌻

https://t.me/motamediradmaryam