ایجاد هر سازمانی ازآنرو که نیازمند چارچوب مدیریتی، تعیین استراتژی، شناخت اهداف و مأموریت سازمانی است، حاجتمند هیئتمدیره است، هیئتمدیره بهعنوان عالیترین هیئت تصمیمگیری اداری – اجرایی یک سازمان نقش مؤثری در مأموریت دستیابی به اهداف بر طبق استراتژی تعریفشده دارد.
هیئتمدیره بهعنوان مقامی تصمیمساز، مدیرعامل یک مجموعه را برای دستیابی به اهداف کمک و یاری مینماید، مدیرعامل نیز بهعنوان مأمور اجرای تصمیمات اتخاذشده از سوی این هیئت وظیفه بسترسازی، تصمیمگیری و هدایت مجموعهسازمانی را عهدهدار می گردد.
گه گاه ممکن است یک سازمان تنها از مشارکت دو شخص ایجادشده باشد که در این میان این اشخاص وظیفه هیئتمدیره و مدیرعاملی را توأمان به عهده خواهند داشت از دیگر سو برخی سازمانها چنان عریض و طویل اند که گاه نیروهای تحت فرمان مدیرعامل هیچگاه مدیرعامل یا اعضای هیئتمدیره را ملاقات نمیکنند.
مدیریت هیئتی یک مجموعه آنگاه ظهور و بروز پیدا مینماید که شیوهنامه ارتباط بین بخشهای گوناگون از مرزهای مشخصی برخوردار نیست، به دیگر معنا، شرح وظایف بخشهای گوناگون چنان غبارآلود یا به هم تنیده است که بهراحتی امکان ایجاد دستورالعمل و تعریف فرایند در آن میسر نیست.
در این هنگام است که هیئتمدیره نقش به سزایی را در مدیریت هیئتی پیدا مینماید! در این زمان، هیئتمدیره با هماهنگیهای لازم با نماینده خود (مدیرعامل) اقدام به تفویض اختیار نموده و ارتباطات لازم را بهصورت مقدماتی میان بخشهای گوناگون ایجاد مینماید، برای ایجاد ارتباط میان بخشی هرچند به وجود مدیران مدبر نیاز است اما آنچه بیشتر مورد اهمیت است ارتباط هیئتی کارشناسان بخشهای مختلف با یکدیگر میباشد. تشکیل کمیتههای مشترک میان بخشی، ایجاد سیستمهای تهیه فرآیندهای اجرایی و مدیریتی، تشکیل جلسات مستمر برای تشریکمساعی میان مدیران واحدها، ایجاد ارتباط مؤثر میان مدیران و مدیرعامل، همگی تنها بخشی از مدیریت هیئتی است که هیئتمدیره آن را هدایت مینماید.
درهرحال به نظر میرسد در بسیاری از سازمانهای موجود، مدیریت هیئتی وجود بیرونی داشته و میتوان نقش هیئتمدیره را بهوضوح در آن مشاهده نمود، لذا برون سازی جهت استحصال فرایندها، استفاده از مستشاران توانمند و خبرگان متخصص در خصوص تدوین شیوهنامهها، دستورالعملها و شرح وظایف از وظایف مهم هیئتمدیره برای گذار از مدیریت هیئتی سازمان میباشد که امید است موردعنایت مدیران قرار گیرد.