همه می‌دانیم هیچ تعریف جامع و مورد توافقی در خصوص هنر و اثر هنری وجود ندارد و حتی مصادیق آثار هنری نیز بی‌شمار است، آشپزی ازجمله مهارت‌هایی است که بی‌تردید هنر نقشی بی‌بدیل در آن ایفا می‌کند، ایجاد یک اثر که می‌تواند با توجه به موقعیت‌های مکانی و زمانی، ابزارها و مواد در دسترس نمودهای مختلفی از خود را که داری معانی ژرف و عمیق باشد به معرض نمایش قرار دهد.
یکی از این غذاهای تاریخی که به موازات عمر انسان، قدمت دارد کتلت است، کتلت به‌عنوان یکی از غذاها به تعداد بومیان تنوع ساختاری داشته و می‌تواند با توجه به مبانی جامعه‌شناسی، شکل و هویت مخصوص به خود را پدیدار نماید، غذایی که محبوبیت آن در تمام اقشار جامعه با توجه به نوع مواد استفاده‌شده، زمان تهیه، مکان و شرایط اجتماعی محصورکننده آن می‌تواند بی‌شمار تنوع را در خود جای دهد.
محصولی که خلق آن بلا واسطه توسط انسان و با بهره‌گیری از توانایی‌های بشری ایجاد و شکل‌دهی آن اصولاً وابسته به ذوق هنری و شرایط محیطی است، غذایی که می‌تواند به ساده‌ترین روش ممکن و یا با پیچیده‌ترین ابزارها تهیه شود، محصولی که می‌تواند با حداقل مواد لازم و یا با کثرت اقلام غذایی تهیه گردد، چنان محبوبیتی در جامعه بشری دارد که می‌تواند از زوایای مختلف آن را بررسی نمود و بر اساس ساختار و هندسه آن تحلیل‌هایی را در خصوص سازنده، محل طبخ، وضعیت اجتماعی، میزان توانگری، نمودهای عدالتی و غیره را در آن بازشناسی و مورد مداقه قرارداد.
کتلت می‌تواند تنها با سیب‌زمینی پخته ( پوره شده و سپس سرخ‌شده) طبخ و یا از موادی چون گوشت، گردو، کنجد، زرشک به انضمام سیب‌زمینی، پیاز، تخم‌مرغ و دیگر مواد تشکیل گردد، با نگاهی کارشناسانه به طبخ چنین غذایی می‌توان از تمکن مالی، وضعیت زیست اجتماعی، میزان سلامت جسمانی، تکامل مسائل روحی و نفسانی و مانند آن اطلاعاتی را به دست آورد.
هنر و رازهای درون کتلت از چنان ویژگی‌هایی برخوردار است که در سلسله یادداشت‌هایی در خصوص چگونگی طبخ و تحلیل فرایندهای علوم انسانی، هنرشناسی و جامعه‌شناسی در آن مواردی را مورد واکاوی و بررسی قرار خواهیم داد.
