خوب دم عیدی دلم خواست یکیمی بنویسم.. همونطور که در جریانید متن های من فاقد هر گونه ارزش هنری و ادبی و ایناست دیگ.. فقط میخوام با نوشتن مغزمو ساکتش کنم..
مغز جان بابا دست بردار از سر کچل ما دیگه .. پوکیدم از بس به همه چی فک کردم
اصلا یکی نیست بگه اخه مغز جان مگه تو فضولی که میای در مورد هر چی نظر میدی و هی تجزیه و تحلیل میکنی و منو بدبخت تر از اینی که هستم میکنی ..
یکی نیست بگه اخه دختر خوب غمت کم بود .. دردت کم بود که که نشخوار فکری رو هم سفت چسبیدی ...ای خداا به فریادم برس..
خب مثلا میخواستم از عید بنویسم خیر سرمااا...
وای راستی دیروز یه نمه مثل ادم درس خوندنم ولی بازم راضیم.. ولی ته دلم خالیهه حس میکنم حس که چه عرض کنم منطقمم میگه امسال اون چیزی که میخوام رو قبول نمیشم خب واقعیت تلاش هم نمیکنم براش دیگ... چه تواقع داریاا دختر جان هم بخوری نون و کره هم تا اخر عمر داشته باشی نون و کره... باید ادم باشی توی این 3 ماه بخوری نون و تره بعد که رسیدی به ارزوهات بخوری نون و کره... حالا از بحث نونو این داستانا بکشیم بیرون ...
اوضاع خیلی خیطه اوضاع ارزوهام خیلی خطریه ..
راستش رو بخوای میترسم .. از اینده میترسم .. از اینکه شرمنده خودم بشم میترسم (ولی خوشم اومداا جدیدا خیلی خوب یاد گرفتم که خودمو دوس داشته باشمو خودمو اولیت قرار بدم).. دیر فهمیدم تو زندگیم چه فرصت های نابی رو از دست دادم حق با تو بود .. یادمه میگفتی یه روزی اول منو فوش میدی بعدم خودتوو... الان دلم میخواد فوش بدم بهت .. تف به تو ای عشق در زمان نامناسب و ادم نامناسب... اخه دختر جان نونت کم بود ابت کم بود .. عاشق و حیرون شدنت چی بود دیگ.. چی بگم والا گندیه که زدم دیگ..
ولی خوب میدونی.. بهت قول میدم دختر.. بهت قول میدم که
خودم خرابش کردم. خودمم درستش میکنم..!
