تولید ناب یک سیستم جدید تولیدی است که خواسنگاه آن کشور ژاپن می باشد. روش تولید انبود که در اوایل قرن بیستم ایجاد شد، طی سه دهه اخیر اندک اندک جای خود را به این روش می دهد.
همچنین در دو دهه اخیر تفکر ناب در محیط توسعه نرم افزار نیز وارد شد و از مزیت های این تفکر استفاده گردید. تولید ناب یکی از روش های اصلی جهت تولید در کلاس جهانی (WCM) می باشد.
پنج اصل تفکر ناب به شرح ذیل می باشد:
اصل اول: تعیین دقیق ارزش هر محصول معین (Value )
اصل دوم: شناسایی جریان ارزش آن محصول (Value Stream)
اصل سوم: ایجاد حرکت بدون وقفه در این ارزش ( Flow )
اصل چهارم: امکان دادن به خریدار تا این ارزش را از تولید کننده بیرون بکشد (Pull )
اصل پنجم: تعقیب کمال ( Perfection )
این تفکر از آن رو ناب نامیده می شود که می تواند شیوه ای را فراهم آورد که با کمترین ( نیروی انسانی، تجهیزات، فضا، زمان )، بیشترین را به انجام رساند و در همان هنگام
با تامین درست نیاز مشتریان به آن ها نزدیک و نزدیک تر شد.
حال به بررسی این سوال می پردازیم که این تفکر در محیط توسعه محصولات چگونه به کاهش اموری که ایجاد ارزش افزوده نمی نمایند کمک خواهد نمود.
حذف فعالیت هایی که ارزشی را به محصول اضافه نمی کنند از مهمترین اقدامات در * تولید ناب * می باشد.
از مهمترین مواردی که باعث افزایش هزینه های تولید می شود، اما ایجاد ارزش افزوده برای محصولات نمی کنند عبارتند از:
۱- انتظار( مثال: منتظر دریافت طراحی نهایی از طراح در تیم هستیم، انتظار در اخذ تاییدات جهت نسخه زدن، انتظار برای دریافت API و … )
۲- فرایند های نامناسب ( برای مثال فرایند های سنتی فی مابین محیط توسعه و عملیات )
۳- تولید مازاد ( تولید فیچر های غیر ضروری، عدم توجه به رویکردهایی نظیر MVP)
۴- حرکات غیر ضروری ( عدم وجود تیم های فراوطیفه ای که سبب دست به دست شدن وظایف بین تیم ها می شود )
۵- ضایعات ( وجود باگ زیاد در سیستم، عدم استفاده از پرکتیس هایی نظیر، CLEAN CODE و یا TDD و …. )
در تولید ناب تمام محصولات و فرآیندها باید مورد ارزیابی دوباره قرار گیرند تا کارهای زائد آن ها کاهش و در نهایت حذف شود.
