پاییز 97، سبزوار، دانشگاه حکیم سبزواری
اینها کلیدواژه های داستان منن، توی سال 97 من ترم 7 رشته مهندسی مکانیک دانشگاه حکیم سبزواری بودم. یه درسی داشتیم به نام انتقال گاز، ازون درسایی که نصف نمرهش ارائه بود و من و دو نفر دیگه با هم تو یه گروه افتادیم.
اینو بگم که اصلا من ارائه دهنده خوبی نبودم و استرس هم معمولا داشتم ولی زبان بدنم جوری بود که کسی زیاد متوجه استرس من نمیشد.
حالا بمانـــد...
همه گروه هایی که برای ارائه آماده میشدند، دو نفره بودند ولی چون ما هم خونهای بودیم با استاد درس صحبت کردیم که سه نفره باشیم. استاد قبول کرد ولی گفت چون سه نفرید باید ارائهتون خیلی درجه یک باشه تا نمره کامل بگیرید.
ما هم قبول کردیـــم....
نزدیک به ارائه میشد و ما استرس مون بیشتر، توی منابع فارسی هیچی نبود که برای ارائه آماده کنیم به زور چندتا مقاله انگلیسی رو با کمک یکی از بچه ها ترجمه کردیم و برای ارائه خواستیم پاورپوینت درست کنیم.
من پاورپوینت بلد نبودم ولی یکی از بچه ها خیلی خوب درست میکرد. من ایده هایی که داشتم رو به این دوستم و داداشم که با هم ارائه داشتیم گفتم و این ایده ها رو روی پاورپوینت اجرا کـــرد.
یه ایده هایی که اصلا اون موقع تو ارائه ها نمیدیدی خیلی خیلی خــــاص...
برای درست کردن پاور ارائه خیلی زحمت کشیدیم، روز ارائه شد و ما رفتیم برای ارائه، موقعی که پاور رو گذاشتیم برای اجــرا، باورتون نمیشه ولی دیگه کسی حواسش به ارائه های ما نبود که استرس داریم، خیلی آماده نیستیم یا اصلا مطالب رو خیلی باز نمیکنیم. همه چشاشون به پاورپوینت بود.
یه چیـــز خیلی معرکــه که اصلا جایی پیدا نمیشد.
ارائه که تموم شد، همه تعریف میکردند، استاد میگفت این بهترین پاورپوینتی بود که دیده بودم، از ارائه هم خیلی تعریف کرد و به بچهها میگفت که این پاورپوینته، باید مثل این آماده کنید.
بعد که گذشت هم نمره کامل گرفتیم هم اینکه هر چیزی که تو کلاس پیش میاومد استاد میگفت، ارائه ای مثل ارایه احمدی ها که نداشتیم، نمره کامل اونه.
حتی سال بعد که دیگه من دانشگاهم تموم شده بود، استاد توی همون کلاس گفته بود پارسال اون سه نفر (مارو میگفت) یه ارائه خیلی خوب داشتن، سعی کنید مثل اونا پاورپوینت درست کنید که بعضی از بچه ها بهم پیام دادند و درخواست فایل پاورپوینت رو داشتند.
ازون سال خیلی میگذره ولی یه چیز رو خوب یاد گرفتم، که وقتی برای درست کردن اون چیزی که میخوای ارائه بدی، وقت نذاری هرچقدر هم خوب باشی، به چشم نمیاد ولی اگه محتوای قشنگ به مخاطبت نشون بدی، به دلش میشینه حتی اگه تو خوب ارائه ندی.
الان که به اون پاورپوینت نگاه میکنم اصلا نسبت به طرح هایی که الان زدم (پاورپوینت رو حرفه ای یاد گرفتم) حرفه ای نیست. البته که از 90 درصد پاورهایی که الان دانشگاه ارائه میدن بهتره
چند نمونه از طرح های قشنگ پاور رو توی پست بهترین پاورپوینت های دانشگاهی معرفی کردم، خواستید ببینید.
راستی شما هم تجربه ای مثل تجربه من داشتید؟ دوست دارم بشنوم اگر کامنت کنید که عالیه
اینم پست قبلیم: چطوری مسیری که شروع کردیم رو ادامه بدیم؟