امروز اولین چیزی که ذهن مرا به خود درگیر کرد، موضوع هیچ بود. هیچی که می توانست بیافریند اما خود هیچ باشد. درک اینکه هیچ چطور وجود دارد یک سوال است که جوابش را نمیدانم.
اینکه ما چطور می فهمیم، که این هیچ است؟ محرک هیچ، چیست که میخواهد بیافریند؟ اصلا چرا هیچ تمایل به آفریدن دارد؟
آیا می توان هیچ را فهمید؟ آیا اگر منفی ها را هم جزء هست ها بدانیم آیا باز هم می توانیم بگوییم هیچی وجود دارد؟ آیا می توانیم بگوییم این هیچ خودش برای هست بودن نیازی به چیزی ندارد؟ درک این برایم سخت است؛ اینکه هیچ را می توان کجا پیدا کرد؟ اینکه چطور می توان فهمید که هیچی که ما به آن می گوییم هیچی ، واقعاً تهی از هر چیزی است و تهی از حتی هیچ؟ نمیدانم چطور می توانم این هیچ را پیدا کنم. مثلا وقتی می گوییم در ظرف هیچی نیست قابل قبول است؛ اما خودِ ظرف وجود دارد.
میخواهم بدانم که هیچ خودش را در کدام کاسه گذاشته ؟میخواهم بدانم چه چیزی هیچ را نگه می دارد؟0-0=0 این برای ریاضیات قابل قبول است ؛اما این ریاضیات هم وجود حقیقی ندارد.
مثلا ما چیزی بنام 5 نداریم اما 5 صندلی و 5 میز و 5 کتاب و ... داریم. آیا ما برای اندیشیدن به چیزی، ابتدا نیاز است که آن چیز وجود داشته باشد؟ وقتی میاندیشیم نیاز به لغاتی داریم و برای این لغات تصاویری نیاز داریم. اما وقتی لغت هیچ را در ذهن مجسم میکنم یک ظرف خالی برایم تداعی می شود. اما آیا هیچ واقعاً همان هیچِ ظرفی است؟ اصلا علت این هیچ بودن چیست؟
چرا هیچ، وجود دارد به جای آنکه نباشد؟ چراییِ این هیچی، چیست؟ اصلا چه کسی نام این هیچی را هیچ گذاشته؟ چطوری هیچی ،کشف شد؟ تعریف هیچی چیست؟
برتراند راسل میگفت هیچ چیز مطلقی وجود ندارد! در صورتی که حرف خودش مطلق بود!
13 مهر 93
مجموع یادداشت های محمد فعله گری(دیجیتال مارکتر)
راه های ارتباطی با من :
اینستاگرام | تلگرام | لینکدین
