سلام دوستان عزیزم
امروز در اینستاگرام ویدئویی از پروفسور فرهنگ هلاکویی دیدم که خیلی برایم جالب بود
موضوع ویدئو در مورد تفاوت رُک بودن و گستاخ بودن بود
رُک بودن(frank) یعنی من در مورد تمام مسائلی که مربوط به خودم است می توانم نظرم را بگویم
مثلا اگر فروشنده ای قصد دارد به زور به من جنسی را بفروشد چه در صورت نیازداشتن و چه نیاز نداشتن می توانم مخالفت یا موافقت کنم و اختیار آن کامل دست خودم است که چه اظهار نظری بکنم
اما گستاخ بودن (rude) یعنی من با کمال وقاحت در مورد چیزی که به من مربوط نیست اظهار نظر کنم
مثلا دوست من لباسی پوشیده که من از رنگش خوشم نمی آیند با این حال حق ندارم به او بگویم: چه لباس زاقارتی پوشیدی مثل لجن می مونه!
صادق بودن با پررو و گستاخ بودن تفاوت دارد
ما آزادیم رُک باشیم اما به هیچ وجه مجاز به گستاخ بودن نیستیم.
و تنها در صورتی این حق را داریم در مورد چیزی که به ما مربوط نیست اظهار نظر کنیم که آن فرد نظر ما را بپرسد و آن موقع باید صادقانه نظرمان را اعلام کنیم.
متاسفانه خیلی از افراد به بهانه رُک بودن ، با وقاحت تمام در مورد چیزی که به آن ها مربوط نیست اظهار نظر می کنند و بعد با گفتن این جمله که من خیلی روراست و رُک هستم، خودشان را توجیه می کنند.
اولین بار که یکی از نوشته هایم در مجله چاپ شده بود و خیلی خوشحال بودم و آن مجله دستم بود که یکی از آشنایان مجله را دستم دید از من گرفتش و بعد از اینکه چند ثانیه ای نگاهش کرد گفت: این مجله همچنین مالی هم نیست تو دیوونه ای پولت رو میدی از اینا می خری به جاش بری سیگار بخری دود کنی به صرفه تره تا این آت آشغالا رو بخونی! (دهانم از تعجب باز ماند)
حتما برای شما هم این اتفاق افتاده که افرادی با تمام وقاحت و پر رویی به خودشان اجازه می دهند در هر موردی اظهار نظر کنند و بیشتر از اظهار نظر وقیحانه اش، توجیه آن ما را اذیت می کند که می گوید: من اینو برای خودت می گم یا اگر کسی تورو به خنده انداخت دشمنته و اگر کسی تو رو به گریه انداخت دوستت ( من ربطش را نفهمیدم ولی یک نفر این رو به من گفت)
برای اینکه رُک باشیم باید دو نکته را رعایت کنیم:
چون این نکته خیلی مهم بود دوبار تکرار کردم
ممنون از توجهتون
