داستان اینجاست که تا وقتی فرد دیگری قدرت داره میتونیم انواع صفات رو بهش نسبت بدیم و کلی خوب و بدش کنیم اما اگر بیایم نگاهمون رو عوض کنیم و فقط به یک اصل که فکر میکنم همه انسانها قبولش دارند توجه کنیم قضیه برامون چه شکلی میشه?!
اون اصل چیه?
عالم انعکاس ماست!
و حالا ببینیم ما چند چندیم یا بهتره بگم خودم چند چندم!
اگر به روزی کبوتران, گربه ها, سگها و یا حتی مورچه ها نگاه کنم من تو بدترین شرایط مالی هم براشون پادشاهم, براشون بیل گیتسی هستم که دومی نداره!
اما توی این مقام من چجور پادشاهیم?
من چقدر تونستم مخلوقات رو راضی و سیر نگه دارم و چقدر تونستم دوستشون داشته باشم و چقدر نذاشتم توی دلشون آب از آب تکون بخوره?
همین چندتا سوال جواب کل احوالات و دنیامونه بنظرم!
متن: مصطفی عباسی
