هر لحظه به عنوان انسان میتونیم رفتارهایی رو از خودمون بروز بدیم که برای عالمی که درونش هستیم جدید و عجیب باشه، انسان ظرف عجیبی است برای رفتارها و کیفیت های رفتاری متفاوت، گاهی با مهر و عشق تمام، گاهی با خشونت تمام، گاهی بخشش، گاهی قدرنشناسی، و این تغییر چهرهها خیلی عجیب و متنوع هستند.
یکی از این کیفیتهای رفتاری که ذاتا حال بهم زن هستند و حال انسان رو خراب میکنند رویکرد اسفنجی است.
وقتی به اندازه خاصی آب رو بریزیم زمین یک اسفنج میتونه همه آب رو جذب خودش بکنه و اصلا به روی خودش هم نیاره!
حتی یه ذره هم نم پس نده...
انسان ذاتا با دهش و بخشش و تولید کننده بودن حالش خوب میشه، یعنی احساس بودن با تولید کردن پر رنگ میشه!
من فکر میکنم هر روز باید از خودم بپرسم من چی تولید میکنم؟
چقدر اسفنج هستم؟
و چقدر قدر و منزلت چیزی که میگیرم رو میدونم؟
به اسفنج بودن خودمون باید دائم نگاه کنیم، چقدر توی خانواده فقط خدمات میگیریم، توی آموزشگاهی که میریم، توی رابطهای که داریم، توی مدرسه ای که میریم، توی همین اینستاگرام و شبکه های مجازی، چقدر جمع میکنیم و چقدر هدیه میدیم؟
#جستارنویس #مصطفی_عباسی