«« این کاپشن ۲ سال تمام، تنِ سرباز هست؛
۳۰ سال تنِ راننده تراکتور و کشاورز »»
🔺️ این کاپشن، چیزی بیش از یک لباس است؛ یک تاریخ زنده است که از تن سربازی که در جبهه‌های سخت جنگیده، به شانه‌های یک کشاورز ساده و زحمتکش منتقل شده است.
رنگ‌های خاکی‌اش، نه تنها یادآور خاک و زمین است، بلکه نشان از سال‌های سپری شده، عرق‌های ریخته شده و روزهای بلند و خسته‌کننده‌ای دارد که این کاپشن را پوشیده‌اند، در هر درزی، بوی عرق، غبار و خاطرات جا مانده است.
این کاپشن، گواهی است بر عمر و زمان؛ از میدان جنگ تا مزرعه، از ترس و اضطراب به صلح و آرامش، از سرباز به کشاورز. حالا دیگر نه به عنوان لباس جنگ، بلکه به عنوان محافظی در برابر باد و باران، بر بدن کشاورزی قرار گرفته که هر روز با زمین و طبیعت در مبارزه‌ای بی‌پایان است. این کاپشن، لباسی است که از مرگ و زندگی عبور کرده و به نمادی از استقامت و پایداری تبدیل شده است.
لباس‌های نظامی ممکن است بعد از دوران خدمت سربازی همچنان به کار بی‌آیند و در فعالیت‌های روزمره زندگی، مخصوصاً در مشاغلی که نیاز به مقاومت و استقامت دارند، مورد استفاده قرار گیرند.
این کاپشن به نوعی نمادی از تلاش و زحمت مستمر است که در طول زمان همچنان پابرجا بوده و به کار رفته است.
نویسنده: مصطفی ارشد
