تا الآن چند بار شده که میخواستید در راهی قدم بردارید ولی یک نیرویی مانع حرکت شما شده؟
چقدر شروع کارهاتون رو به خاطر دلایل غیر قابل قبول عقب انداختید؟
چند بار همین شروع نکردن باعث شده که دیگه سراغ کاری که میخواستید نرید و فقط حسرتش روبخورید؟
میتونم کلی از این مثال های دیگه براتون بزنم که ثابت میکنه ما یه مشکل اساسی توی کارهامون هست و به قول معروف یه جای کار میلنگه.
بله درسته، ما یه نقطه ضعف بزرگ تو کارهامون داریم که اگه روی رشد فردیمون کار میکردیم از بین میرفت. نقطه ضعفی که باعث شده تا الان به موفقیت بزرگی نرسیم.
این مشکل و نقطه ضعف بزرگ و اساسی، چیزی نیست جز کمال گرایی!
مطمئنم که تقریبا همه آدما یه درصدی از کمال گرایی در وجودشون هست. اما خب درصد اون فرق میکنه.
پس برای اینکه جلوی این نقطه ضعف بزرگ رو تو وجودتون بگیرید، این مقاله رو تا انتها مطالعه کنید تا دلایل کمال گرا شدن و البته راه هایی برای از بین بردن اون رو بدونید و دیگه کمال گرا نباشید…
احتمالاً درباره کمال گرایی یا Perfectionism تعاریف زیادی شنیده اید. اما من میخوام یه تعریف کاملاً ساده براتون داشته باشم تا با یه آشنایی درست و حسابی به سراغ راه های درمان اون بریم.
کمال گرایی یعنی انتخاب استاندارد های بالا برای شروع کارها. استانداردهایی که بی جهت بالا هستند و میشه اون ها رو تا حد قابل توجهی پایین آورد.
احتمالاً الان به این فکر فرو رفتید که چقدر من این ویژگی رو دارم یا داشتم و چقدر من رو از زندگی عقب انداخته؟ چون اگه کمال گرا نبودم میتونستم الان جایگاه بهتر و ویژه تری نسبت به حال حاضر خودم داشته باشم.
ازتون خواهش میکنم که حداقل الان کمال گرایی رو کنار بذارید و همین حالا شروع کنید برای از بین بردن این نقطه ضعف، تا موفقیتی رو که میتونستید تا الان به دست بیارید، دیگه از دست ندید!
شاید تا الان این نکته ذهنتون رو درگیر کرده باشه که با این تعاریفی که از کمال گرایی داشتیم، اتفاقاً نه تنها نقطه ضعف نیست، بلکه نقطه قوت هم به حساب میاد!
پس چرا میگن کمال گرایی ویژگی خوبی نیست و ما رو از موفقیت باز میداره؟
قطعاً یکی از دلایل اصلی اون همین اسم گول زننده کمال گراییه! شاید بهتر بود از ابتدا به جای اینکه از واژه کمال گرایی استفاده بشه، از کامل گرایی استفاده میشد.
چون کلمه کمال گرایی یعنی فرد همیشه سعی میکنه کارهاش به بهترین نحو ممکن انجام بشه و نقطه ضعف هایی که داره رو به مرور برطرف کنه و به کمال برسه. ( که اتفاقاً این یک ویژگی عالیه، دقیقاً مثل اصل کایزن!)
ولی کامل گرایی یعنی کسی که تا همه چیز کامل و دقیق نباشه کارش رو شروع نمیکنه و همین باعث عدم موفقیتش میشه. و احتمالاً هیچ وقت نمیتونه کارش رو شروع کنه. چون اصلاً هیچ آدم و کار کاملی وجود نداره!
اما چون اکثر افراد از این دو کلمه جا به جا استفاده میکنند، اجازه بدید که ما هم کمال گرایی رو یه ویژگی بد درنظر بگیریم نه کامل گرایی رو!
در واقع تفاوت افراد کامل گرا با کمال گرا در همین شروع کردن یا نکردنه.
اجازه بدید این نکته رو با یه مثال، دقیق تر براتون توضیح بدم.
تصور کنید یک نفر میخواد در راه استادی قدم برداره و تبدیل به یک استاد حرفه ای بشه.
خب، این دوست عزیزمون میتونه دو تا راه رو انتخاب کنه.
راه اول: بعد از اینکه آموزش های ضروری رو یاد گرفت، تدریس رو شروع کنه و سعی کنه به مرور خودش و تدریسش رو کامل کنه.
و راه دوم: میتونه انقدر صبر کنه تا تبدیل به یک استادکامل بشه و بعد شروع کنه.( که احتمالاً هیچ وقت کاملِ کامل نمیشه و شروع نمیکنه.)
پس یادتون باشه، بعد از اینکه به نقطه ای رسیدید که متوجه شدید میتونید شروع کنید، لحظه ای درنگ نکنید و فقط شروع کنید…
یکی از ویژگی های بد افراد کمال گرا همین ترس از ریسک کردنه.
توی مقاله مدیریت ریسک خوندیم که ترس از ریسک کردن یه چیز کاملاً طبیعیه و اصلاً اگه کسی از ریسک کردن نترسه درست نیست!
اما اینکه کلاً ریسک رو بذاریم کنار و بخوایم تو مسیر منطقه امن ذهن خودمون حرکت کنیم، اشتباه بزرگی مرتکب شدیم و خودمون، باعث عدم موفقیتمون شدیم.
یه نکته عجیبی که گاهی اوقات به ذهنم میاد، اینه که چرا وقتی یه نفر ازمون انتقاد میکنه باید ناراحت بشیم و واقعاً چرا بعضی ها ناراحت میشند؟
وقتی ما مورد انتقاد قرار میگیریم، نه تنها اتفاق بدی نیفتاده، بلکه ما نقاط ضعف اخلاقی و کاری خودمون رو میشناسیم و باید از فردی که از ما انتقاد کرده تشکر هم بکنیم.
اما متأسفانه افراد کمال گرا از انتقاد بدشون میاد. چون میفهمند که کامل نیستند و باید با این واقعیت کنار بیاند. به همین دلیله که افراد کمال گرا از انتقاد متنفرند.
یه جمله جالبی که در رابطه با کمال گرایی هست، اینه که کمال گرایی همون اهمال کاریه که با کفشای خوشگل میاد!
جالبه بدونید افراد کمال گرا به این بهونه که من هنوز کامل نیستم کاری رو شروع نمیکنند و این هم نوعی از تنبلی و اهمال کاریه، در حالی که شاید خودشون هم از این مورد خبر نداشته باشند!
میتونم با قدرت بگم که کمال گرایی دشمن سرسخت اعتماد به نفسه.
دلیلش هم اینه که افراد کمال گرا معمولاً کاری رو انجام نمیدن و فکر میکنند هنوز به اون درجه ای که باید برسند، نرسیدند و نمیتونند اون کار رو انجام بدن.
و همین دلیل واضحیه که بگیم کمال گرایی= عدم اعتماد به نفس
افراد کمال گرا کلی صفات اخلاقی عجیب و غریب دیگه هم دارند که حتی نام بردنشون هم حوصله ما رو سر میبره. چه برسه به توضیح تک به تک اونها. پس بهتره هرچه سریع تر به راه های درمان کمال گرایی اشاره کنیم…
اولین مرحله برای از بین بردن کمال گرایی در وجود خودتون، اینه که قبول کنید اصلاً لازم نیست همیشه کامل باشید.
باید یه سری مهارت ها و آموزش های لازم برای کاری که میخواید انجام بدید رو فرا بگیرید، بعد با قدرت شروع کنید به کارتون، و کم کم کامل بشید.
پس همیشه زود کامل شدن خوب نیست چون سرعت موفقیت ما رو پایین میاره.
سعی کنید برای خودتون اهدافی تعیین کنید که دست یافتنی باشد. نه اهدافی که حتی کامل ترین فرد روی زمین هم نمیتواند به آن برسد.
یکی از ویژگی های هدف گذاری به شیوه smart هم، همین انتخاب اهداف واقع گرایانه است.
پس حواستون به اهدافتون باشه تا با حرکت در مسیر اونها، به موفقیت برسید.
امتحان کردن فرصت های جدید، باعث میشه ترس ما از شروع راه ها و کارهای جدید از بین بره.
میشه گفت فقط همین راه، برای از بین بردن کمال گرایی کافیه. چون وقتی ترسی برای شروع نداشته باشی، دیگه دلیلی برای کمال گرایی نیست!
یه قانون نانوشته ای هست که میگه:
کار تو اونقدری طول میکشه که تو زمان براش تعیین میکنی!
وقتی مهلت انجام برای کارهامون تعیین کنیم، تمام تلاشمون رو میکنیم که دقیقاً رأس اون زمان تعیین شده، کارمون رو به اتمام برسونیم.
و همین باعث میشه کمال گرایی رو کنار بذاریم تا وقت رو از دست ندیم…
خب، حالا که تمام معایب، تعاریف، راه های درمان و… کمال گرایی گفته شد، خودتون قضاوت و انتخاب کنید.
میخواید با ادامه کمال گراییتون باز هم موفقیت رو از خودتون دور کنید، یا شروع کنید به تغییر این نقطه ضعف و اون رو از بین ببرید.
امیدوارم هر تصمیمی که میگیرید موفق باشید و روی قله موفقیت ببینمتون…
