جعفر شیرعلی نیا * - ایرانی‌ها خرمشهر را آزاد کرده بودند و خودشان را در اوج قدرت می‌دیدند. وقتی اسرائیل به جنوب لبنان حمله کرد، نیروی نظامی به سوریه فرستادند تا با صهیونیست‌ها بجنگند.
یک شرط عجیب هم به شرایط‌شان برای پایان دادن به جنگ با صدام اضافه کردند، شرط این بود که عراق باید راهی زمینی برای عبور نیروهای زمینی و زرهی ایران برای رسیدن به جبهه‌ی جنگ با صهیونیست‌ها بدهد. در این فایل پی دی اف (PDF) نکاتی از این ماجرا می‌خوانید که شاید تا حالا نخوانده و نشنیده باشید.
تصاویر بالا نشان می‌‌دهند که این شرط برای ایران چقدر جدی بوده و تمرکز ایران را کاملا از جنگ با صدام منحرف کرده است.
ایران در میانه‌‌ی جنگ بود اما فرماندهانش به سوریه رفت‌و‌آمد داشتند و نیروهای نظامی‌اش از جمله بخشی از تیپ ۲۷ محمد رسول‌الله که در عملیات آزادسازی خرمشهر نقش کلیدی داشت به سوریه رفتند و مدتی بعد در حالی بازگشتند که فرمانده پرنفوذشان احمد متوسلیان را از دست داده بودند.
عراق با پوشش ضعف‌‌هایش و ساخت موانع جدید با فاصله‌ی کمتر از دو ماه از پیروزی ایران در بیت‌‌المقدس، عملیات رمضان را به یکی از تلخ‌‌ترین و سخت‌‌ترین شکست‌‌های ایران تبدیل کرد تا هاشمی رفسنجانی در خاطراتش بنویسد: «روشن می‌شود که كار به این آسانی نیست و دشمن در خاك خودش با انگیزه‌ی بیشتری دفاع می‌كند.» (پس از بحران، دفتر نشر معارف انقلاب، ص۱۸۳)
ایرانی‌ها پس از مدت‌‌ها، تلفات زیاد و عقب‌‌نشینی‌‌های سختی را تجربه کردند. غلامعلی رشید از فرماندهان ارشد سپاه در دفترچه یادداشت آن روزهایش نوشته است: «فشار دشمن عامل اساسی نبود که ما عقب‌‌نشینی کردیم، مجموعه‌‌ای از توهم، ضعف و از‌هم‌‌پاشیدگی بود.» (گزینه‌های راهبردی جنگ، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه، ص۲۱۷)
دوستان عزیز اگر به این سوال‌ها جواب ندهیم روزگار به تلخی جواب‌مان را خواهد داد.
منبع: کانال نکته‌های تاریخی/ شیرعلی نیا
