به بهانه خرما خوردن جلیل محبی هنگام مناظره با مصطفی تاجزاده
محمدرضا اسلامی - طلبه جوانی رفته تا با مصطفی تاجزاده مناظره کند ولی نحوه خرما خوردن، دست پاک کردن، بازی با موبایل و در کل زبان بدنش، تبدیل شده به یک موضوع گفتگو در فضای شبکه‌های اجتماعی.
در حالی که تاجزاده دارد با تمام وجودش حرف می‌زند و کلمه از جانش کنده می‌شود، شلختگی رفتار این روحانی جوان (جلیل محبی، دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر) مورد توجه شبکه‌های اجتماعی واقع شده.
آنچه که برای جلیل محبی رخ داد را من از خودم چندان دور نمی‌بینم. به زندگی بسیاری از ما هم اگر دوربینی بتابانند چنان است که به فکر حل مسائل کلان و بزرگ کشور یا حتی جهانیم اما:
✔️ از یک خواب سالم و منظم، بی‌بهره‌ایم؛
✔️ امکان برقراری یک گفتگوی منظم و بی‌تنش را با برادر و خواهر یا همسر و فرزند یا والدینمان نداریم؛
✔️ ورزش منظم و مستدام، نداریم؛
✔️ جهش‌های ذهنی پی در پی داریم (و برایش هیچگاه فکر جدی نمی‌کنیم) و این را نشان هوش و شارپ بودن ذهنمان قلمداد می‌کنیم (!)؛ یک لایک روی آن مطلب می‌کوبیم و یک تکه اینستاگرام می‌بینم و یک تکه تلگرام می‌خوانیم و یکباره بی‌بی‌سی چک می‌کنیم و ناگهان تا فیها خالدون توئیتر غرق می‌شویم و توئیت‌خوانی از کجا تا به ناکجاها که نمی‌کشاندمان!
فرق من با جلیل محبی در این است که دوربین به تکه‌ای از زندگی‌ام نتابانده‌اند وگرنه من هم در خرما خوردن و شلخته نشستن و لایک کوبیدن و... ممکن است احوالم چندان بِه از او نباشد.
قدری ماجرا را فراتر از این برِ میز و آن برِ میز ببینیم. فراتر از مصطفی تاجزاده و جلیل محبی. فراتر از اصلاح‌طلب و اصولگرا. این شلختگی ذهن و رفتار بدن، در میان بسیاری از ما ایرانیان هست.
جهش‌های ذهنی پی در پی را در حرف‌زدن‌ها و جمله‌بندی‌ها و نحوه نگارش بسیاری از ما می‌توان دید.
حتی در دوست داشتن‌ها و قهرکردن‌های تناوبی بسیاری از ما. یا حتی در مسواک زدن/ نزدن.
بخش زیادی از عمر من در فکر برای جُستن راه‌حل‌هایی برای مشکلات دنیا و کشورم گذشت در حالی که در ژاپن و کنار دست دانشجوی ژاپنی یکباره متوجه شدم قبل از فکر برای امور عالم و کشور، باید فکری برای ذهنِ نامنظم خودم کنم. به تعبیر سعدی «من خود به چشم خویشتن دیدم» بارها و بارها که عاجز از مهربان بودن با اطرافیان هستم.
من خودم یک پا یک احمدی‌نژادم که می‌خواست مدیریت جهان را عوض کند ولی خود در نظم کلام و رفتار، یا در تعامل با حلقه اول رفقا و دوستانِ خودش صد جور تناقض و اختلاف و ماجرا و دعوا و زد و خورد پیدا کرد.
رطب‌خورده منع رطب کِی کند؟ دوربینی نیست وگرنه من هم بسیار خرما خورده‌ام!
منبع - با تغییرات
پ.ن.۱: با این رفتار، به نظرتان جلیل محبی چه چیزی از منکر و معروف می‌داند که دبیر ستاد امر به معروف و نهی از منکر شده است؟
پ.ن.۲: سایر سمت‌های جلیل محبی (برگرفته از نمایه کاربری منتسب به او در توئیتر): هیات علمی مرکز پژوهشها/ دبیر ستاد امر به معروف. مدیرکل سابق دفترحقوقی مرکز. رییس سابق مرکز مطالعات اجتماعی قوه قضائیه. رئیس سابق بسیج حقوقدانان.
