دیالوگی جالب از انیمیشن سریالی ریک و مورتی درباره پوچی جهان
That out there?
That's my grave.
- Wait, what?
- On one of our adventures, Rick and I basically destroyed the whole world,
so we bailed on that reality,and we came to this one.
Because in this one,the world wasn't destroyed.
And in this one, we were dead.
So we came here and...
and we buried ourselves,
and we took their place.
And every morning, Summer,
I eat breakfast 20 yards away from my own rotting corpse.
So you're not my brother?
I'm better than your brother.
I'm a version of your brother you can trust when he says "don't run."
Nobody exists on purpose.
Nobody belongs anywhere.
Everybody's gonna die.
.
.
اينجا خواهر مورتي فهميده که بچه ناخواسته پدر و مادرش بوده و خيلي ناراحت شده
مورتي مياد بهش ميگه اون بيرون رو ميبيني؟
اون قبر منه
تو يکي از ماجراجويي هامون تو يک واقعيت موازي ديگه اي زديم کل دنيا رو نابود کرديم پس مجبور شديم برگرديم به همين واقعيت موازي
که در اين واقعيت ، دنيا نابود نشده بود ولي من و پدر بزرگ مرده بوديم
برا همين خودمون گرفتيم خودمون رو خاک کرديم
و من هر روز به فاصله بيست ياردي قبر خودم صبحونه ميخوردم
هيچ کسي به خاطر هيچ هدفي وجود نداره
هيچ کسي به هيچ جايي تعلق نداره
همه ميميريم
اين البته طنز تلخي بود
اما واقعيت زندگي هم تقريبا همينه
به دنيا ميايم با ضعف و بدبختي
زندگي ميکنيم با بدبختي و فلاکت و مشکلاتش
گاهي يه لذت هايي هم داريم و عشق هايي
که همون عشق ها و لذت ها چماق ميشه تو سرمون و نابودمون ميکنه
ميخوريم و ميخوابيم و ميکنيم و بعدش هم ميميريم بدون هيچ هدف خاصي
از هرکسي هم بپرسي هدفت در زندگي چيه؟
چه پولدارش چه فقيرش چه خوشبختش چه بدبختش چه تحصيلکرده ش چه بيسوادش همه و همه يه مشت مزخرفات تحويل ميدن که خودشون هم در درون خودشون قبولش ندارن
ما آخر ميميريم و همه هدف هاي ريز و درشتي که متصور شديم خاک ميشه با خودمون
خاطره مون هم تا چندسالي ميمونه و بعدش همون خاطره هم باقي نيست
از هيچ هستيم و به هيچ ميريم
تماما هيچ
هيچ دقت كردين امروز چقدر شبيه ديروز بود؟
حالا جالبش اينجاس كه فردا هم عين امروزه
بهش ميگن روزمرگى، تكرار بى حاصل!