نشانه‌های «آدم‌بزرگ» بودن

بچه‌های سه ساله فقط به خودشان اهمیت می‌دهند، فقط منافع خودشان را دنبال می‌کنند، موضوعات را فقط از چشم خودشان می‌بینند، برای رسیدن به خواسته‌هایشان پافشاری می‌کنند و اگر در لحظه به خواسته خود نرسند، گریه و زاری و جیغ و داد می‌کنند! ولی ما «آدم‌بزرگ‌ها» چطور؟

چند نشانه مهم «آدم‌بزرگ» بودن این است که...

1. بپذیریم که ما همیشه به خواسته‌هایمان نمی‌رسیم و این جیغ و داد ندارد!

2. بپذیریم گاهی تحقق خواسته‌های ما دیرتر یا به شکلی دیگر اتفاق می‌افتد. پس باید صبور باشیم.

3. در مسائل اجتماعی و به ویژه در روابطمان با دیگران، موضوعات را از دیدگاه آن‌ها هم ببینیم. تصور کنیم که ممکن آن‌ها موضوع را چطور ببینند، چطور فکر کنند و چه احساسی داشته باشند.

4. دیگران را نیز ارزشمند بدانیم و در نظر بگیریم.

در نظر نگرفتن «دیگری» و تمرکز دائمی بر «خود» نشانه‌ای مهم و روشن از عدم بلوغ است. نشانه 3 ساله بودن! «آدم‌بزرگ‌های واقعی» خودشان را مرکز عالم نمی‌دانند و برای درک و فهم «دیگری» تلاش می‌کنند.

نکته مهم: در نظر گرفتن دیگران به معنای گذشتن از حقوق خود، زیر پا نهادن خود و ظلم‌پذیری نیست. بلکه به معنای دریافت و درک وسیع‌تر و عمیق‌تر از موضوعات و افراد است.