انحصاری: آلاینده‌ها می‌توانند ترموستات متابولیک بدن را مختل کنند و برخی از آنها باعث انتقال چاقی به کودکان شوند.
برای درمان بیماری چاقی خود میتوانید به دکترمنصور ریسمانچیان مراجعه کنید.
بر اساس یک بررسی علمی بزرگ، آلودگی شیمیایی در محیط زیست همه‌گیر چاقی جهانی را بزرگتر کرده است.
این ایده که سمومی به نام «چاق‌زا» می‌توانند بر نحوه کنترل وزن بدن تأثیر بگذارند، هنوز بخشی از طب رایج نیست. اما ده‌ها دانشمند پشت این بررسی استدلال می‌کنند که شواهد اکنون آنقدر قوی هستند که باید وجود داشته باشند. آنها گفتند: "این بسیار مهم است زیرا مدیریت بالینی فعلی بیماران چاق به طرز تاسف باری ناکافی است."
نگران‌کننده‌ترین جنبه شواهد این است که برخی از اثرات شیمیایی که باعث افزایش وزن می‌شوند، می‌توانند با تغییر نحوه عملکرد ژن‌ها از طریق نسل‌ها منتقل شوند. آلاینده هایی که توسط محققان به عنوان افزایش چاقی ذکر شده اند شامل بیسفنول A (BPA)است که به طور گسترده ای به پلاستیک ها اضافه می شود و همچنین برخی آفت کش ها، بازدارنده های شعله و آلودگی هوا.
چاقی جهانی از سال 1975 سه برابر شده است ، به طوری که در حال حاضر افراد چاق یا اضافه وزن بیش از افراد کم وزن هستند و در هر کشور مورد مطالعه در حال افزایش است. تقریباً 2 میلیارد بزرگسال اکنون بیش از حد سنگین هستند و 40 میلیون کودک زیر پنج سال چاق یا اضافه وزن دارند.
دکتر جرولد هایندل، می گوید: تمرکز افراد بالینی روی کالری است – اگر کالری بیشتری بخورید، چاق تر خواهید شد.
او گفت: «اگر واقعاً کارساز بود، باید شاهد کاهش نرخ چاقی باشیم. اما ما اینطور نیستیم – چاقی به ویژه در کودکان همچنان در حال افزایش است. سوال واقعی این است که چرا مردم بیشتر غذا می خورند؟ الگوی چاقی زایی بر روی آن تمرکز می کند و داده هایی را ارائه می دهد که نشان می دهد این مواد شیمیایی می توانند این کار را انجام دهند.
به‌علاوه، دانشمندان می‌گویند، این رویکرد با اجتناب از قرار گرفتن در معرض آلاینده‌ها، به‌ویژه در زنان باردار و نوزادان، پتانسیل پیشگیری از چاقی را ارائه می‌دهد: «پیشگیری جان انسان‌ها را نجات می‌دهد، در حالی که هزینه‌ای بسیار کمتر از هر [درمان] دارد».
شواهد قوی
بیش از 40 دانشمند می گویند این مواد شیمیایی در همه جا وجود دارد: در آب و گرد و غبار، بسته بندی مواد غذایی، محصولات بهداشت شخصی و پاک کننده های خانگی، مبلمان و لوازم الکترونیکی.
این بررسی حدود 50 ماده شیمیایی را به عنوان شواهد خوبی از اثرات چاقی زا، از آزمایش‌ها بر روی سلول‌های انسانی و حیوانات، و مطالعات اپیدمیولوژیک روی افراد، شناسایی می‌کند. اینها شامل BPA و فتالات، همچنین یک افزودنی پلاستیکی است. تجزیه و تحلیل 15 مطالعه در سال 2020 ، ارتباط معنی داری بین سطح BPA و چاقی در بزرگسالان را در 12 مورد از آنها نشان داد.
سایر مواد چاق‌زا آفت‌کش‌ها، از جمله DDT و tributyltin، بازدارنده‌های سابق شعله و جایگزین‌های جدیدتر آنها، دیوکسین‌ها و PCBها و آلودگی هوا هستند. چندین مطالعه اخیر قرار گرفتن در معرض هوای کثیف در اوایل زندگی را با چاقی مرتبط می کنند.
این بررسی همچنین ترکیبات PFAS - به اصطلاح "مواد شیمیایی برای همیشه" را به دلیل ماندگاری در محیط زیست - به عنوان چاق زا نام می برد. اینها در بسته بندی مواد غذایی، ظروف آشپزی و مبلمان، از جمله برخی از صندلی های ماشین کودک یافت می شوند. یک کارآزمایی بالینی تصادفی دو ساله که در سال 2018 منتشر شد، نشان داد افرادی که دارای بالاترین سطح PFAS بودند، پس از رژیم گرفتن، وزن بیشتری به‌ویژه زنان به دست آوردند.
برخی از داروهای ضد افسردگی نیز به خوبی شناخته شده اند که باعث افزایش وزن می شوند. هایندل گفت: «این دلیلی بر این است که مواد شیمیایی ساخته شده برای یک چیز می‌توانند عوارض جانبی داشته باشند که متابولیسم شما را مختل می‌کند. سایر مواد شیمیایی با شواهدی مبنی بر چاقی بودن شامل برخی شیرین کننده های مصنوعی و تریکلوزان، یک عامل ضد باکتریایی است که در سال 2017 در ایالات متحده استفاده از آن ممنوع شد.
به گفته محققان، مواد چاق زا با برهم زدن "ترموستات متابولیک بدن" کار می کنند و افزایش وزن را آسان تر و کاهش وزن را سخت تر می کنند. تعادل انرژی دریافتی و مصرفی بدن از طریق فعالیت به تعامل هورمون های مختلف از بافت چربی، روده، پانکراس، کبد و مغز بستگی دارد.
به گفته دانشمندان، آلاینده‌ها می‌توانند مستقیماً بر تعداد و اندازه سلول‌های چربی تأثیر بگذارند، سیگنال‌هایی را تغییر دهند که به افراد احساس سیری می‌دهند، عملکرد تیروئید و سیستم پاداش دوپامین را تغییر می‌دهند. آنها همچنین می توانند بر میکروبیوم روده تأثیر بگذارند و با کارآمدتر کردن جذب کالری از روده باعث افزایش وزن شوند.
به نظر می‌رسد مواد شیمیایی ریخته‌شده در محیط این عوارض جانبی را دارند، زیرا سلول‌ها را وادار به انجام کارهایی می‌کنند که در غیر این صورت انجام نمی‌دادند، و یکی از این کارها ریختن چربی است
سال‌های اولیه رشد کودک آسیب‌پذیرترین سال‌ها در برابر مواد چاق‌زا هستند:مطالعات نشان داد که قرار گرفتن در معرض رحم و اوایل زندگی حساس‌ترین زمان‌ها هستند، زیرا این تغییر غیرقابل برگشت برنامه‌ریزی بخش‌های مختلف سیستم متابولیک، افزایش حساسیت به افزایش وزن.
ما چهار یا پنج ماده شیمیایی داریم که باعث چاقی اپی ژنتیکی فرانسلی می‌شوند. یک مطالعه در سال 2021 نشان داد که سطح چاقی زنان به طور قابل توجهی با سطح مواجهه مادربزرگ‌ها با DDT مرتبط است، حتی اگر نوه‌های آنها هرگز مستقیماً در معرض آفت‌کش‌های ممنوعه قرار نگرفتند.
مردم باید بدانند که [اثرات چاقی] در جریان است. زیرا نه تنها آنها، بلکه فرزندان متولد نشده آنها را نیز تحت تأثیر قرار می دهد. این مشکل نسل به نسل تاثیر می‌گذارد تا زمانی که به آن دست پیدا کنیم.
علت و معلول
اثبات مستقیم ارتباط علی بین یک خطر و تأثیر بر سلامت انسان به این دلیل ساده که انجام آزمایش‌های مضر بر روی افراد اخلاقی نیست، دشوار است. اما شواهد اپیدمیولوژیک قوی می تواند تا سطحی معادل اثبات باشد، مانند سیگار کشیدن و سرطان ریه.
پارادایم چاقی تاکنون توسط محققان جریان اصلی پذیرفته نشده است. اماجهان‌بینی اولیه این بود که چاقی ناشی از خوردن زیاد و ورزش کم است. و این مزخرف است.
این توضیح نیست زیرا همه موجودات روی زمین، از جمله انسان ها، وقتی گرسنه هستند غذا می خورند و وقتی سیر می شوند غذا می خورند. همه سلول‌های بدن می‌دانند که شما غذای کافی دارید یا خیر.چیزی دستگاه حسگر عادی را مختل کرده است و اراده نیست.
افرادی که دارای اضافه وزن و چاق هستند برای کاهش وزن به افراط و تفریط می پردازند و صنعت رژیم غذایی بسیار خوب عمل کرده است شکم‌خوری و تنبلی فقط مظاهر بیرونی این آشفتگی‌های بیوشیمیایی هستند که در زیر سطح وجود دارند.
کورکی هنوز به طور کامل توسط پارادایم چاقی متقاعد نشده است، اما گفت که مفهوم سم زیست محیطی احتمالاً مسیر درستی برای ورود است. «آیا مدرکی وجود دارد؟ نه، وجود ندارد،» او گفت. "این یک مشکل بسیار دشوار است، زیرا تعداد مواد شیمیایی در محیط ما به طور نجومی افزایش یافته است.
او گفت:«اما هیچ فرضیه جایگزینی وجود ندارد که برای من منطقی باشد و من مطمئناً هر کسی را که ایده بهتر و قابل آزمایشی دارد برای ارائه آن به چالش می کشم. "زیرا این یک مشکل جدی است که جوامع ما، به ویژه کودکان را به شدت تحت تاثیر قرار داده است. مشکلات در حال بدتر شدن هستند، نه بهتر - ما در مسیر اشتباهی پیش می رویم.
