در روانشناسی، عزت نفس و اعتماد به نفس دو مفهوم متفاوت اما مرتبط هستند:
عزت نفس (Self-Esteem): عزت نفس به میزان ارزشی که فرد برای خودش قائل است، اشاره دارد.
این به احساس کلی فرد درباره ارزش و شایستگی خود برمیگردد. عزت نفس به خودپذیری، احساس شایستگی، و ارزشمندی ذاتی اشاره دارد و به طور کلی احساسی است که فرد در مورد خودش دارد. عزت نفس بالا نشاندهنده این است که فرد خودش را ارزشمند میداند و به خودش احترام میگذارد.
در مقابل، عزت نفس پایین ممکن است منجر به احساس بیارزشی، شک به خود و عدم رضایت از خود شود.
اعتماد به نفس (Self-Confidence):
اعتماد به نفس به اعتقاد و اطمینان فرد به تواناییها و مهارتهای خود در انجام یک کار یا مقابله با یک وضعیت خاص اشاره دارد.
این مفهوم بیشتر به عملکرد در موقعیتهای خاص مرتبط است و به اینکه فرد چقدر به تواناییهای خود اطمینان دارد، برمیگردد. اعتماد به نفس میتواند در زمینههای مختلف زندگی متفاوت باشد؛ برای مثال، ممکن است فرد در حوزه کاری خود اعتماد به نفس بالایی داشته باشد، اما در موقعیتهای اجتماعی اعتماد به نفس کمتری داشته باشد. تفاوت کلیدی: عزت نفس به دیدگاه کلی فرد نسبت به خودش و ارزش ذاتی او مربوط است، در حالی که اعتماد به نفس به باور فرد به تواناییهایش در شرایط خاص اشاره دارد. ممکن است فردی عزت نفس بالایی داشته باشد اما در انجام یک کار خاص اعتماد به نفس کافی نداشته باشد، یا بالعکس، در انجام یک کار خاص اعتماد به نفس داشته باشد اما در کل، عزت نفس پایینی داشته باشد.