کتاب 4 میثاق رو که می خوندم یه جمله ش برام جالب، اینکه از بدو تولد پدر، مادر، جامعه واطرافیان ما رو اهلی می کنن و بعد ما خودمون این فرایند رو ادامه میدیم و همچنان خودمون رو اهلی می کنیم . توجه کردم به زندگی خودم و اینکه من چقدر اهلی شده بودم و از درون پر از خشم بودم.
یه روز این جمله توجهم رو جلب کرد : "تو سرکش به دنیا آمده ای مگذار که رامت کنند" این جمله به دلم نشست، خودم رو بررسی کردم و دیدم این بخش نزیسته ی زندگیم بود. این دفعه پر از حسرت و تمنا شدم.
کم کم وارد مباحث خودشناسی شدم، به کهن الگوی آرتمیس علاقمند شدم و دیدم جاهایی که تو زندگیم آرتمیس بودم چه احساس خوبی داشتم و به خودم افتخار می کردم ،اما به واسطه ی اهلی شدن با آرتمیس درونم خیلی فاصله داشتم. تصمیم گرفتم دوباره با این بخش درونم آشتی کنم و خود واقعی م رو زیست کنم بدون اینکه نگران قضاوت دیگران باشم.
هر جمله ، موضوع یا عبارتی که توجه ما رو جلب می کنه نیاز روح ما در اون لحظه ست. و زندگی خیلی زیباتر و شادتر میشه اگه حواسمون به غذای روحمون باشه.
