9.روزمره گی در حقیقت همان روزمرده گی و روزکشی است.
و چون شبها هم که خوابیم و لذا کل عمر ما به مرگ و نیستی می گذرد
و با ارزش ترین اوقات آنرا هم صرف غرایز حیوانی می کنیم
که عمدتا شکم و زیرشکم و تفریحات است.
بنابر این زندگی عمده بشر هرگز از حیات جانوری فراتر نمی رود
وبلکه حیات جانوری ما هم بسیار ذلت بارتر از سائر حیوانات می گذرد
و بشر در ارضای غرایز حیوانی خود از هر حیوانی بیشتر کار می کند و جان می کند و عذاب می کشد و لذا مریض ترین حیوانات است...
منبع:کتاب حق بودن،صفحه 132،اثر استاد علی اکبر خانجانی
پیشنهاد میشود برای فهم بهتر این مطلب و دریافت راه حل های آن کتاب را مطالعه نمایید: