خب اول از همه بگم که دلم برای نوشتن تو ویرگول تنگ شده بود حسابی. و این بار اومدم که از تجربه‌م بگم. که اگر تا به حال کلاس یوگا نرفتید و حالا تصمیم گرفتید که در کلاس یوگا شرکت کنید، چی‌کار کنید.
خب من فرض رو بر این می‌گیرم که اگر اینجایید، یعنی عزم‌تون رو جزم کردید و می‌خواید یوگا رو شروع کنید. ولی برای اونایی که هنوز دودل‌ان، بذارین اول به این سوال جواب بدیم:
جواب این سوال هم خیلی آسونه و هم خیلی سخت. آسونش چیه؟ تنها راه نجات ما از آشوب و دردسر این زندگی ماشینی یوگاست. البته که تنها راه نیست! آسون‌ترین راهه. چون شما با مراقبه‌ها و مدیتیشن‌های سخت و رفتن به کوه و جنگل و الخ ممکنه به آرامش برسید اما این‌ها راه‌های سختیه که در دسترس هر کسی نیست. ولی شما با ثبت‌نام در یک کلاس یوگا می‌تونین به راحتی با صرف هزینه‌ی کمی به همین نتایج برسین. لازم می‌دونم اینجا یه‌چیزی بگم. من به شخصه بی‌اعتقادترین آدم به سمینارهای موفقیت و کتاب‌های «چگونه یک شبه پولدار شویم» و «غذای روح» و این مزخرفاتم. ولی یوگا و مدیتیشن و mindfulness به هیچ وجه در این دسته‌بندی قرار نمی‌گیره. حداقل برای من! و اگر دارید با چهره‌ی عبوس و «باز این مزخرفات شروع شد» این مطلب رو می‌خونید، به‌تون پیشنهاد می‌کنم خودتون تحقیق کنید و اهمیتش رو درک کنید.
پس یوگا خوبه :) می‌دونیم چرا باید یوگا کنیم. برای این که بتونیم در لحظه‌ی حال زندگی کنیم. برای این که اگر مثل من استرسی و مضطرب هستین، بتونین برای چند لحظه هم که شده، از افکارتون بکَنید و در اینجا و اکنون باشید. چند وقت پیش یه‌مقاله‌ای راجع‌به یوگا خوندم که یک‌جمله‌ش تو ذهنم مونده: «خیلی سخته با یک پا در هوا و نگاه خیره به روبرو، به چیزی غیر از اکنون فکر کنید.» واقعا سخته :) نمی‌شه.
در ادامه‌ی مقاله، می‌خوام نکاتی بگم که برای کسایی که تا حالا هیچوقت کلاس یوگا نرفتن، مفید باشه. و اگر ترسی نسبت به این موضوع دارن، بریزه و راحت‌تر بتونن در کلاس یوگا شرکت کنن.
خب بذارین ببینم. تو کلاس یوگا به جز خودتون تنها چیزی که دارین، مت و لباساتونه. یه‌جمله‌ی معروف هست که سر در خیلی از کلاس‌های یوگا می‌زنن: "Leave your ego at the door". پس شما نه تنها نیازی نیست چیزی با خودتون ببرین، که باید ایگو یا «مَنیّت»تون رو هم دم در بذارین. ولی چندتا نکته بگم. اول از همه این که اگر آدم حساس یا وسواسی‌ای هستید، با خودتون مت ببرید. مت‌هایی که در کلاس‌های یوگا هستن، طبعا عمومی‌ان و خیلی تمیز نیستند. ولی من و خیلی‌های دیگه باهاشون مشکلی نداریم و روی همون‌ها یوگا می‌کنیم. از اون طرف خیلی‌ها رو هم دیدم که مت شخصی‌شون رو با خودشون می‌برن و می‌آرن. خیلی هم خوب!
یه‌تذکر کوچولو همینجا به‌تون بدم که شاید به نظر خیلی‌هاتون بی‌اهمیت بیاد. ولی خیلی‌ها رو دیدم که جلسه‌ی اول‌شون با این قضیه به مشکل برمی‌خورن. در کلاس یوگا پاهاتون باید برهنه باشه. یعنی جوراب نباید پاتون باشه. شاید بگید چرا؟ دلیل اصلی‌ش اینه که تو حرکتای یوگا پاتون ممکنه لیز بخوره و آسیب ببینید. دلایل دیگه‌ای هم داره که من فهم کافی برای گفتنش رو ندارم و مطمئنم خودتون وقتی برید کلاس یوگا می‌فهمید. :) یه‌چیز دیگه! اگر با خوندن این پاراگراف الان به این فکر افتادین که «ای بابا، آخه من پاهام خیلی زشتن» یا «بدبخت شدم، هر بار باید پدیکور کنم» و اینا. یادتون بیاد بالا چی گفتم: "Leave your ego at the door"
و اما آخرین نکته. حین ورزش تشنه‌تون می‌شه و به‌تون پیشنهاد می‌کنم یا از وجود آب در موسسه‌تون اطمینان پیدا کنید و یا جلسه‌ی اول با خودتون یک‌قمقمه‌ی کوچیک ببرین تا اگر آب نبود، بتونید راحت تشنگی‌تون رو برطرف کنید و با خیال راحت ورزش کنید.
یک باور عامه وجود داره مبنی بر این که لباس‌های کلاس یوگا گشاد و راحتن. من اینجام که به شما بگم این تصور اشتباهه. نه همیشه، اما اشتباهه. سبک یوگایی که من کار می‌کنم، آیینگره و در آیینگر باید لباس‌های چسبون بپوشید. البته نه اونقدر چسبون که نتونید حرکات رو انجام بدید! ولی دلیلش چیه؟ تکنیک‌های یوگای آیینگر زیادن. مربی یوگا وقتی تو کلاس راه می‌ره، دائم داره صحبت می‌کنه و شما رو چک می‌کنه. باید بدن‌تون رو ببینه تا اگر اشتباهی وجود داره اصلاح‌تون کنه. مثلا چجوری؟ «آرنج محکم، کتف‌ها داخل، دنبالچه داخل، کاسه‌های زانو بالا، چهارنقطه‌ی کف پا روی زمین و ...» و اگر شما لباس گشاد بپوشید، چجوری بدن‌تون رو ببینه که اصلاح‌تون کنه؟! و اشتباه انجام دادن حرکات انقدر بده که اگر مربی ببینه شما اشتباه انجام می‌دید و روی اشتباه‌تون اصرار می‌ورزین، نمی‌ذاره حرکات رو انجام بدین. اما همه‌ی سبک‌های یوگا هم اینجوری نیستن. سبک‌های دیگه‌ای وجود دارن که در اون‌ها پوشیدن لباس گشاد نه تنها مشکلی نداره، که بهتر هم هست.
پیست! آیا همین الان که این پاراگراف رو خوندین با خودتون گفتید: «ای بابا، من با این هیکلم باید لباس چسبون هم بپوشم؟ بیخیال. کلاس نمی‌رم.» نه! نه نه نه! شما کلاس یوگا می‌رید که سلامت باشید! که اعتمادبه‌نفس‌تون زیاد بشه! علاوه بر اون، بابا قرار شد ایگومونو بذاریم دم در دیگه! می‌دونم خیلی سخته. باور کنید من خودم استادِ "Body Shame" کردن خودمم. ولی این راهش نیست. و مطمئن باشید اگر فقط یک‌جا در دنیا وجود داشته باشه که در اون نیازی نباشه از هیکل‌تون (یا هیچ چیز دیگه‌ای) خجالت بکشید، اون کلاس یوگاست. یادمه خودم اولین بار که رفتم کلاس یوگا هم از هیکلم خجالت می‌کشیدم و هم از جوش‌های روی پوستم. حالا به مرحله‌ای رسیدم که با نیم‌تنه می‌رم کلاس و این جاهای جوش رو به نمایش می‌ذارم. هنوزم مواقعی پیش می‌آد که سگ سیاه افسردگی تو مغزم لونه می‌کنه و همون فکرها می‌آد تو سرم. ولی نه به اندازه‌ی قبل. پس نگران نباشید. همیشه شروع کارهاست که سخته ولی به‌تون قول می‌دم اگر همت کنید و برید کلاس یوگا، همون جلسه‌ی اول انقدر هیکل‌های مختلف می‌بینید که همه‌چیز براتون عادی می‌شه و کم‌کم شروع می‌کنید به لذت بردن از هیکل خودتون.
یه‌نکته‌ی کوچولوی دیگه. تو کلاس یوگا (بازم می‌گم فقط آیینگر و من سبک‌های دیگه رو نمی‌دونم) سرتاپا سیاه نپوشید. می‌تونید شلوار سیاه با بالاتنه‌ی رنگی یا برعکس بپوشید. ولی هیچوقت کامل مشکی نپوشید.
سعی کنید تا دوساعت قبل از کلاس، غذای سنگینی نخورید. چرا که اگر معده‌تون در حال هضم غذای سنگینی باشه، هم در حرکات معکوس به مشکل برمی‌خورید و هم نمی‌تونید با سرعت در حرکات مختلف بپرید. ولی مهم‌تر از همه، ممکنه در یک‌سری حرکات دچار حالت تهوع بشید. پس سعی کنید قبل از یوگا غذای سنگینی نخورید. اما اگر مثل من نمی‌تونید دووم بیارید :)) بیست‌دقیقه قبل از شروع کلاس یک موز بخورید.
این قانونیه که من در همه‌ی کارهام رعایت می‌کنم. وقتی برای بار اول می‌خوام جایی برم، زود می‌رم. ولی چرا؟ خب جلسه‌ی اول ده‌دقیقه زود برسید و راحت باشید. اصولا جلسات اول کلاس‌های یوگا به شما فرمی رو می‌دن پر کنید تا اگر مشکل یا بیماری خاصی دارید، بدونن و بتونن تو کلاس مراقب‌تون باشن. البته مربی‌های یوگا وقتی شاگرد جدید در کلاس می‌بینن، شخصا باهاشون صحبت می‌کنن و همه‌ی این‌ها رو ازشون می‌پرسن. پس ده‌دقیقه زودتر برسید تا خیال خودتون و مربی راحت باشه. علاوه بر اون، می‌تونید برید سروگوشی به آب بدید. جای آب و مت و وسایل مختلف رو ببینید. اگر خجالتی هستید، زود رسیدن یک مزیت دیگه هم داره. مت‌تون رو آخر کلاس پهن کنید و از دیدگان جمع دور بمونید :))
یه‌نکته‌ی کوچولو برای خانوم‌ها. اول هر جلسه مربی می‌پرسه: «کی پریوده؟» و به فراخور روز پریودتون از انجام یک‌سری حرکات منع‌تون می‌کنه یا حرکت رو براتون عوض می‌کنه. اگر روز اولی که رفتید کلاس یوگا مربی احیانا یادش رفت این رو از شما بپرسه، خودتون به‌ش اعلام کنید و بگید که پریود هستید. خجالت هم نکشید که عصبانی می‌شم!
خیلی وقت‌ها دیدم تو کلاس مربی یه‌چیزی می‌گه و یک‌نفر به حرفش گوش نمی‌ده. و قضیه خیلی وقت‌ها دراماتیک هم می‌شه :)) مثلا می‌گن: «وای نه! اگر این کارو کنم کمرم می‌شکنه!» خب خیلی وقت‌ها این مسائل به‌خاطر ترسه. می‌ترسن و انجام نمی‌دن که به‌شون حق می‌دم. ولی خیلی وقت‌ها هم از عدم اعتماد به مربی نشأت می‌گیره. درسته که اعتماد حسی نیست که دست خود آدم باشه و درصد زیادیش به طرف مقابل بستگی داره، ولی سعی کنید جلسه‌ی اول تا جایی که می‌تونید به مربی‌تون اعتماد کنید. بذارید راهنمایی‌تون کنه و باهاش حرکات رو انجام بدید.
یه‌چیز کوچولو اینجا بگم. با این که من تا به حال شخصا چنین مربی‌هایی ندیدم، می‌دونم کسانی هستند که برای تدریس یوگا آموزش ندیدن و صرفا چون ورزش دیگه‌ای مثل بدنسازی یا ژیمناستیک رو خوب بلد بودن، فکر کردن می‌تونن یوگا هم درس بدن و الان مربی شدن. خوب چشم و گوش‌تون رو باز کنید و این مربی‌ها رو تشخیص بدید. مربی یوگا فرد باتجربه و عاقلیه که به راحتی می‌شه به حرف‌هایی که راجع‌به بدن می‌زنه، اعتماد کرد. پس اگر غیر از اینه، محل رو ترک کنید و مربی دیگه‌ای برای خودتون پیدا کنید. درسته که من اول مقاله گفتم «نزدیک‌ترین کلاس یوگا» ولی شما که نمی‌خواید به خودتون آسیب بزنید، می‌خواید؟ پس تحقیق کنید و مربی خوبی برای خودتون پیدا کنید.
جلسه‌ی اولی که رفتم کلاس، وقتی خم می‌شدم دستم تا زانوم بیشتر نمی‌رسید. الان از گفتن این حرف خجالت نمی‌کشم چون نشون می‌ده چقدر پیشرفت داشتم. ولی اون‌موقع وقتی می‌دیدم خانوم روبه‌رویی‌ایم سرش رو گذاشته رو زانوش، دلم می‌خواست از خجالت آب شم و برم تو زمین. شما مثل من نباشید. هیچ خجالت نکشید از این که بدن خشکی دارید و به خوبی بقیه حرکات رو انجام نمی‌دید. شما یک‌قدم از تمامی کسانی که در کلاس شرکت نمی‌کنن جلوترید و اصلا مگه مهمه که دست آدم به کف پاش می‌رسه یا نه؟! هر کسی به اندازه‌ی خودش از کلاس بهره می‌بره. اینجوری نیست که بگیم اونی که خیلی بدن نرمی داره، بیشتر از من از کلاس سود می‌بره. نه اتفاقا! به هیچ وجه اینجوری نیست. بعدش هم، زبونم مو درآورد بابا! ایگو رو بذارید دم !
خب فکر کنم هر چی که می‌دونستم رو گفتم. شما هم تو نظرات از تجربیات‌تون یا سوالات‌تون راجع‌به اولین جلسه‌ی کلاس یوگا به‌ام بگید.
Full Disclosure:
