پیش‌درآمد: یک پژوهش دانشگاهی که به تازگی انجام شده نشان داده که گیاهان هم مانند سایر جاندارن در مواجهه با موقعیت‌های تنش‌زا صداهایی از خود تولید می‌کنند که حتی می‌توان آنها را از فاصله چندمتری شنید (به شرط اینکه مسلح به گیرنده‌ای در باند فرکانسی محدوده جیغ زدن آنها باشیم!) و نوع این صدا با نوع اتفاقات آن روز آنها مطابقت دارد! این در حالی است که در دنیای ماشینی شده بشری، ما همه روزه در محیط‌های کسب و کار با میل عمیق افراد به گریز از مکالمه مستقیم داشتن با همکاران و عدم شفافیت مواجهیم! ذهن بشر چنان دچار پیچیدگی ناخواسته ناشی از انفجار اطلاعاتی عصر حاضر شده است که به صورت یک رویکرد سیستماتیک در خرج کردن زمان برای گفتگو و تعامل داشتن هم میخواهد صرفه‌جویی داشته باشد! این در حالی است که بیش از دو دهه هست که همه چارچوب‌های کاری چابک و همسایگان آنها بر اهمیت ارتباطات کاری تاکید می‌کنند.
اخیرا و برای پرهیز از افتادن به دام این بلای خانمان سوز در تیم‌های نرم‌افزاری به همکارانم پیشنهاد کرده بودم هر زمان که hands off شده‌اند (به هر دلیلی) بدون فوت وقت سایر اعضای تیم را مطلع کنند. برای اینکه این اکشن جالب به نظر برسد و هم تیمی‌ها انجامش بدهند هم دست به دامن شوخ طبعی شدم و به شکلی من در آوردی گفتم که این پرکتیس اسمش "پترن جیغ" هست! و ما برای اجرای آن موظفیم هر زمان که کاری که در دست اقدام داریم از ریل خارج شد، بلند جیغ بزنیم (در حالت مجازی پوک، منشن، نوتیس یا هر چه اسمش را دوست دارید بنامید) تا سایرین مطلع بشوند. این پیشنهاد خوشبختانه با استقبال همکارانم مواجه شده و این پرکتیس را همچنان هم در تیم‌ها دنبال می‌کنیم؛ چون واقعا کمک می‌کند تا با مطلع شدن تیم راجع به بلاکرها فرصت واکنش به موضوع را در زمان مقرر داشته باشیم و از به وجود آمدن Waste ها پرهیز کنیم. ارتباطات کاری‌مان را هدف‌مند و در راستای اهداف هر ریتم کاری تنظیم کنیم و یک هوشمندی تیمی داشته باشیم.
یک شب وقتی در حال مرور اخبار بودم، کاری که معمولا شب‌ها قبل از خواب انجام می‌دهم، با موضوع یافته علمی تازه مبنی بر اینکه گیاهان هم به وقت دشواری فریاد می‌زنند مواجه شدم؛ ناخودآگاه به این فکر افتادم که با وجود آنکه انقلاب‌های صنعتی و بعد از آن عصر دیجیتالی به ما امکانات زیادی برای بهینه کردن وضعیت زندگی داده اما در عوض چقدر موارد بنیادی مهمی را هم از دست داده‌ایم که برای داشتن آنها باید back to basic کنیم و جالب تر اینکه بسیاری از این basic ها در طبیعت ما و جهان طبیعی ما هستند و ما شدیدا مجازی شده و غرق در اوهام تکنولوژی مهارت به یاد آوردن و به کار بستن آنها را باید مثل یک پرکتیس از نو بسازیم و دنبال کنیم! پنداری که چابکی در ذات طبیعت ماست و ما مثل گمشدگانی هستیم که دقیقا معلوم نیست از کجای کار راه را اشتباه رفته‌ایم و الان باید در سودای بازگشت به مسیر درست باشیم!
این مطلب پیشتر در اجایل‌ورس منتشر شده است:
https://agileverse.io/articles/article/article-agility-is-in-back-to-nature
همچنین نحوه چگونگی تولید صدا توسط گیاهان را می‌توانید در این گزارش از یورونیوز ملاحظه بفرمایید:
https://parsi.euronews.com/2023/04/01/scientists-say-plants-respond-with-scream-when-stressed-because-of-dehydration-or-cut
