ما را از همان ابتدا سرکوب کردند،از همان بدو تولد ،از همان زمانهایی که آرام آرام لب به سخن
گشودیم و پا گرفتیم و راه رفتیم.
ما از همان درون خانواده سرکوب شدیم
سپس در مدرسه و معلمانمان و بعد هم در اوج غرور و جوانی ...
پس از دونده گی در راهروهای دانشگاههای بی اساس واردسربازی مان کردند .
و در بزرگسالی ما ماندیم در راهروهای سمینارهای افزایش انگیزه و کارگاه های اعتماد به نفس...
دردهایی را تحمل میکنیم که هیچ گاه تقصیر خودمان نبوده!
