درخت گردو، با نام علمی Juglans regia، یکی از درختان مهم و مورد علاقه در باغ‌ها و فضاهای سبز می‌باشد. گردو از دیرباز به‌عنوان منبعی ارزشمند از نظر تغذیه‌ای و درمانی برای انسان‌ها شناخته شده است. به دلیل ارزش اقتصادی و غذایی بالای محصولات گردو، تکثیر و کشت این درخت اهمیت ویژه‌ای دارد. در این مقاله، به بررسی روش‌های تکثیر درخت گردو خواهیم پرداخت.
1.تکثیر از طریق بذر
این یکی از روش‌های سنتی و معمول تکثیر درخت گردو می‌باشد. بذرهای به‌دست آمده از گردوها پس از تخم‌گذاری، می‌توانند با استفاده از روش‌های مختلفی مانند پخش بذر در خاک یا مخلوط با ماسه و ترکیبات دیگر، در شرایط گلخانه‌ای یا مستقیماً در محیط باز کاشته شوند. پس از نهایتاً رشد و توسعه، نهال‌ها به زمین اصلی منتقل می‌شوند.
2. تکثیر از طریق قلمه‌گیری
در این روش، قسمتی از شاخه یا طره (قلمه) از درخت مادر جدا می‌شود و در شرایط مخصوصی کاشته می‌شود. قلمه باید از یک درخت سالم و با پتانسیل رشد بالا برداشت شود. این روش عمدتاً در بهار و تابستان انجام می‌شود و با توجه به شرایط محیطی و مراقبت‌های دقیق، قلمه‌ها ریشه می‌زنند و به نهال‌های جدید تبدیل می‌شوند.
3.تکثیر از طریق انتقال جوانه‌های زیرخاکی
در این روش، جوانه‌هایی که از ریشه درخت‌های گردو خارج شده‌اند، جدا کرده و به عنوان نهال‌های جدید کاشته می‌شوند. این روش معمولاً در بهار و پاییز اجرا می‌شود و برای انتقال جوانه‌ها، ریشه‌هایی به همراه آن‌ها باید باقی بماند.
4. تکثیر از طریق پیوند
در این روش، اجزایی از یک گیاه (مثل یک قسمت از شاخه یا جوانه) روی یک درخت مادری دیگر پیوند می‌خورند. این روش معمولاً برای اصلاح یا تقویت ویژگی‌های معینی از یک گونه استفاده می‌شود.
در نهایت، انتخاب روش مناسب برای تکثیر درخت گردو وابسته به شرایط محیطی، منابع و هدف‌های کاشت آینده است. مراقبت‌های دقیق در طول فرآیند تکثیر و رشد نهال‌ها می‌تواند باعث بهبود عملکرد درختان گردو و به حداقل رساندن مشکلات رشدی شود.
