درود بر شما
اسم من امیرعلیه و به نظر خودم ادم درونگرایی هستم....اما خب شاید نشه اسمشو گذاشت درونگرایی...شایدم بشه . به هرحال ادمی هستم که از اجتماع خوشم نمیاد و با دوست ها و بخصوص خانواده خودم بیشتر بی پرده حرف میزنم ولی وقتی با ادم های جدید یا ادمایی که باهاشون راحت نیستم حرف میزنم خیلی وقت ها عرق میکنم.
به طور کلی به ادبیات مخصوصا ادبیات کهن پارسی و کتاب هایی چون اخلاق ناصری و قابوسنامه و نوع نوشتار و خوانش چنین متن هایی هستم اما واقعا شوقی برای خواندن کتاب ندارم
واضح تر بگم، خیلی دوست دارم مثل ادیب ها حرف بزنم و به نثر قدیم چیزی بنویسم و شعری بگم اما دریغا که اشتیاق خواندن کتاب در من بسیار کمه و حوصله خواندن کتاب ندارم. وقتی کودکی بیش نبودم کتاب داستان هایی که پدر عزیز و گرانقدرم - که ازش سپاسگزارم - برام تهیه میکرد میخواندن لذت میبردم اما افسوس و صد دریغ که این میل به تدریج در من کمرنگ و مجو شد. لعنت به فضای مجازی!
شما میتونید کتاب هایی برام معرفی کنید که با خوندن اونها مشتاق ادامه دادن راه و مسیر کودکی بشم؟ اگر میدونید برام بنویسید
راستش اولین باره وبلاگ مینویسم و وارد نیستم
