در حال حاضر افسردگی یک بیماری شایع است که شاید برخی افراد در طول زندگی تنها یکبار به افسردگی دچار شوند اما برای بسیاری افراد دیگر یک روند تکرار شونده است و در صورت عدم درمان ممکن است از چندماه تا چند سال ادامه داشته باشد. افسردگی حاد باعث بروز ناامیدی از زندگی در فرد می‌شود و فرد دست به خودکشی می‌زند.
افسردگی علت خاصی ندارد، شرایط نامناسب زندگی، بیماری‌های جسمی و گاهی نیز به صورت کاملا ناگهانی و در یک روز هنگام صبح و خوردن صبحانه آماده بروز پیدا می‌کند! سابقه‌ی ابتلا به اختلالات خواب، اضطراب، کم توجهی و بیش فعالی و هم‌چنین مصرف مواد مخدر امکان ابتلا به افسردگی را افزایش می‌دهد. افسردگی در روند تحریکات هورمونی غده‌ی هیپوفیز و هیپوتالاموس تغییر به وجود می‌آورد.
این بیماری مختص گروه خاصی نیست و همه‌ی مردم با هر سن و قومیت و نژادی از هر طبقه‌ی اجتماعی و اقتصادی امکان مبتلا شدن به آن را دارند اما تجربه‌ی این بیماری است که در افراد مختلف متفاوت است.
مردان اصولا به دلایل فرهنگی از افسردگی خود خجالت می‌کشند و آن را بروز نمی‌دهند و با مصرف مواد مخدر خوددرمانی را آغاز می‌کنندکه در صورتیکه فرد به درستی درمان نشود پیامدهای ناگواری را به دنبال خواهد داشت و به این دلیل آمار خودکشی در مردان بیشتر است.
در زنان عوامل متعددی مانند ژنتیک، باروری و تغییرات هورمونی و روابط بین فردی در ابتلا به افسردگی نقش دارد. برخی از زنان افسرده در دوران پیش از قاعدگی علائم شدیدتری دارند که تا زمان شروع قاعدگی شدیدتر نیز می‌شود. نمونه‌ای دیگر افسردگی‌های پس از زایمان است که موجب بی‌خوابی، اضطراب و افکاری مانند آسیب رساندن به خود یا نوزاد می‌شود و انجام فعالیت‌های عادی روزانه برای فرد سخت خواهد شد.
افسردگی در سالمندان معمولا درمان نمی‌شود زیرا یک پیامد طبیعی با افزایش سن و مسائل جسمانی است و علایم افسردگی در آن‌ها با جوانان متفاوت است مانند توهم و دردهای مبهم و اختلالات حافظه.
احتمال افسردگی در کودکان و نوجوانانی که اختلال کم‌توجهی، بیش فعالی، اختلال در یادگیری و نافرمانی دارند بیشتر است و نیز سابقه‌ی خانوادگی احتمال افسردگی در سنین پایین را افزایش می‌دهد. از جمله علائم افسردگی در نوجوانان پرخاشگری، افت تحصیلی، مصرف مواد مخدر، رفتارهای پرخطر و فرار است که طبق گزارش جهانی سازمان بهداشت خودکشی در نوجوانان سومین عامل مرگ ومیر است.
