انسان ها مانند هم عاشق نمی شوند
رفتار ها، احساس ها و انتظارهایشان در عشق متفاوت است.
به زبان علمی تر "تفکر بنیادی یا طرحواره عشق" در افراد مختلف براساس ویژگی های شخصیتیشان فرق می کند.
الین هتفیلد شش طرح واره برای عشق معرفی کرده است.
این ها افرادی هستند که در عشق اعتماد به نفس خوبی دارند، خودشان را لایق برانگیختن احساس عاشقانه در طرف مقابل می بینند و همچنین به راحتی عشق می ورزند.
به ندرت نگران طرد شدن از سوی معشوق هستند. هم زمانی که به معشوق نزدیک هستند احساس خوبی دارند هم در دوری او مضطرب نمی شوند. این افراد رابطه های عاشقانۀ مثبت و شادتری دارند و تعهد، صمیمیت و وابستگی متقابل بیشتری را در رابطه هاشان تجربه می کنند.
بهترین عشق را افراد ایمنی تجربه می کنند که با فرد ایمن دیگر در ارتباط هستند.
این ها اعتماد به نفس ضعیفی دارند. فکر می کنند طرف مقابل دوستشان ندارد.
به شکل بیمارگونه ای به رابطه معتادند و به معشوق وابستگی بیش از حد نشان می دهند. تمام ترسشان از دست دادن معشوق است. می خواهند تمام وقت آزادشان را با معشوق سرکنند و رابطه با دوستانشان را قطع می کنند.به شکلی طرف مقابل را در رابطه گیر می اندازند. معمولا نیاز غیر طبیعیشان به نزدیک کردن رابطه طرف مقابل را واپس می راند.
این ها از صمیمیت عاشقانه هراس دارند. بیشتر در مردها شیوع دارد.
با کوچکترین ابراز عشق از طرف مقابل هراسان می شوند. هراسی که ریشه در ترس از دلبستگی دارد. معمولا معشوق را گیج می کنند. شکایت معشوقشان این است که نمی دانم چرا هرچه بیشتر به او محبت می کنم بیشتر از من دور می شود. این ها عشق را باری بر دوش خود می دانند و در تنهایی راحت ترند.
بد ترین ترکیب رابطه فرد بیمناک با چسبنده است .
این ها از همه سخت تر و گیج کننده ترند. ترکیبی از چسبنده و بیمناک هستند.
وقتی از معشوق دورند اشتیاق زیادی به نزدیکی نشان می دهند و هنگامی که به او نزدیک می شوند ترس از دلبستگی غلبه می کند. آرزوی آن چه را ندارند می کنند ولی وقتی به دستش آوردند رهایش می کنند. نه در دوری شادند و نه در نزدیکی.
این ها رابطه هایی سطحی دارند. هیچ میلی به سرمایه گذاری عاطفی در رابطه نشان نمی دهند.
اشتباه ترین کار وارد شدن در یک رابطه جدی و تعهدآمیز با افراد بی قید است.
این دسته به سادگی نسبت به عشق بی علاقه هستند. در زندگیشان اولویت های دیگری دارند و اگر هم به اجبار وارد رابطه عاطفی شوند هیچ تمایلی نشان نمی دهند.
باید پذیرفت نیاز همه انسان ها به عشق یکسان نیست و هستند افرادی که اصلا علاقه ای به برقراری یک رابطه عاطفی ندارند.
نکته حائز اهمیت این است که بر خلاف باور عمومی، دو گروه آخر یعنی بی قید و بی علاقه با ازدواج تغییر نمی کنند. اجبار خانواده برای ازدواج این افراد نه تنها مشکلشان را حل نمی کند بلکه در موارد زیادی مشکلشان بیشتر هم می شود.
کمک به این افراد تا حد زیادی از طریق مشاوره های روانپزشکی و روانشناسی امکان پذیر است