در رمان من او خانواده‌ای اصیل و ایرانی در بستر تاریخ معاصر ایران با شیوه‌ای نوآورانه تصویر می‌شود. این اثر یکی از پرخواننده‌ترین رمان‌های دهه‌ی گذشته است. رضا امیرخانی شیوه‌های روایی مدرنی را در این رمان می‌آزماید، بی‌آنکه تجربه‌ی لذت‌بخش خواندن رمان برای خواننده مختل شود. من او همچنین یکی از آثار جنجالی ادبیات داستانی فارسی در یک دهه‌ی گذشته است که نقدها و واکنش‌های بسیار متفاوتی را برانگیخت و البته بیشتر نقدها نگاهی ایدئواوژیک داشتند. این اثر داستان حیات یک خانواده را از سال 1312 تا جنگ روایت می‌کند و خطوط فرعی مختلفی را پی‌گیرد اما تم غالب آن عاشقانه است.
گفتنی است، در میان رمان‌های امیرخانی، بیوتن و منِ او توجه و علاقه مخطبان را بیش از سایر آثار وی جلب کرده‌اند. کتاب‌های امیرخانی، موجب شده‌اند که انتظار مخاطب از او در سال‌های اخیر به طور چشمگیری افزایش یابد و این موضوع کار اورا بسیار سخت می‌کند. تا جایی که بخش قابل توجهی از مخاطبان کتاب آخر امیرخانی(ر. ه. ش.)، که اتفاقا مدت‌ها گوش به زنگ این بودند که چه زمانی این کتاب به چاپ رسیده و منتشر می‌شود، آنطور که باید از کتاب آخر وی راضی نبودند. این نکته که برای بسیاری از هنرمندان، از سینماگران تا نویسندگان و... رخ داده است، این ضرورت را تقویت می‌کند که امیرخانی با دقت و تمرکز و حساسیت بسیار بیشتری به نوشتن کتاب بعدی‌اش بپردازد.
برخی از جوایز و موفقیت‌هایی که امیرخانی به واسطه آثارش در سال‌های اخیر با آن مواجه شده است، به شرح زیر است:
1) کتاب اِرمیا برگزیده جشنواره آثار ۲۰ سال دفاع مقدس و مورد تقدیر در اولین دوره جشنواره مهر و دومین جشنواره دفاع مقدس
2) کتاب من او که در دومین جشنواره مهر مورد تقدیر قرار گرفته و یکی از سه کتاب برگزیده منتقدان مطبوعات و سه کتاب برگزیده سال ۱۳۷۹
3) کتاب قیدار برگزیده بخشِ داستانِ بیست‌ویکمین دوره جایزه کتابِ فصل
4) کتاب نفحات نفت اثر شایسته تقدیر دهمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد در بخش ویژه
5) کتاب ره‌ش اثر برگزیده یازدهمین دوره جایزه ادبی جلال آل احمد در بخش رمان و داستان بلند
6) کتاب سال جمهوری اسلامی ایران
7) جایزه سی‌وششمین دوره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران در بخش ادبیات، 1397
