1- فرانتس کافکا - کافکا معمولاً بیش از ۱۰ ساعت در روز نوشتن را تمرین می‌کرد. اما زمانی که در حال مسافرت بود، قادر به نوشتن نبود و این موضوع باعث رنج او می‌شد.
2- ویرجینیا وولف - وولف از ترس غرق شدن در وان حمام، همیشه آب وان را تا ارتفاع معینی پر می‌کرد تا احساس امنیت کند.
3- اسکار وایلد - وایلد معتقد بود که اگر بیش از ۸ ساعت در روز بخوابد، ایده‌های جدیدی به ذهنش نمی‌رسد. او هر روز فقط ۸ ساعت می‌خوابید.
4- ارنست همینگوی - همینگوی در زندگی خصوصی خود بسیار پرتنش و پرهیاهو بود، اما زمانی که مشغول نوشتن می‌شد، کاملاً آرام و سکوت طلب می‌گردید.
5- جیمز جویس - جیمز جویس یک بار به اشتباه با شراب سیب اشتباه گرفت و آن را به اشتباه خورد و به مدت ۳ روز در خواب فرو رفت.
6- خورخه لوئیس بورخس - بورخس به شدت از تاریکی و ظلمت می‌ترسید و همیشه نیازمند روشنایی و نور بود.
7- آگاتا کریستی - آگاتا کریستی اغلب در حین نوشتن رمان‌های پلیسی، در حالات خاصی قرار می‌گرفت و گویی خود را در داخل داستان تصور می‌کرد.
8- گابریل گارسیا مارکز - مارکز بسیار خرافاتی بود و همواره مراقبت از گربه سیاه را در منزل خود ضروری می‌دانست.
9- مارک تواین - مارک تواین برای یافتن الهام، همواره در حمام می‌نشست و در آنجا به نوشتن می‌پرداخت.
10- چارلز دیکنز - دیکنز برای نوشتن آثار خود، همواره با چراغ‌های روشن کار می‌کرد و هرگز در تاریکی ننوشت.
11- فریدریش نیچه - نیچه معتقد بود که بهترین ایده‌ها در حین پیاده‌روی به ذهنش می‌رسد. او همواره در هنگام نوشتن پیاده‌روی می‌کرد.
12- هرمان ملویل - ملویل برای نوشتن آثار خود همواره در روزهای طوفانی و بارانی الهام می‌گرفت و در آن شرایط بهترین خلاقیت را داشت.
13- ماکسیم گورکی - گورکی معتقد بود که نوشتن در شبکه‌های اجتماعی و فضای مجازی، به خلاقیت او آسیب می‌زند. او همیشه بدون اینترنت کار می‌کرد.
14- جین آستین - آستین تمام آثار خود را با قلم و کاغذ می‌نوشت و از استفاده از ماشین‌های تحریر اجتناب می‌کرد، زیرا معتقد بود که این امر به خلاقیت او لطمه می‌زند.
15- هرمان هسه - هسه همواره در حضور گربه‌هایش به نوشتن می‌پرداخت و معتقد بود که حضور این حیوانات به او الهام می‌دهد.
16- جک لندن - لندن معتقد بود که نوشتن در حالت خمودگی و کسالت بر خلاقیت و انرژی او تأثیر منفی می‌گذارد. او همواره قبل از نوشتن ورزش می‌کرد.
17- ویلیام فاکنر - فاکنر برای نوشتن آثار خود همواره در سکوت و تنهایی کار می‌کرد و هرگز در حضور دیگران ننوشت.
18- رابرت لویس استیونسون - استیونسون همواره در حین قدم زدن در باغچه ایده‌های جدید به ذهنش می‌رسید و او آنها را روی کاغذهای کوچک یادداشت می‌کرد.
19- جی.کی. رولینگ - رولینگ همواره برای نوشتن آثار خود از قلم و دفترچه‌های کاغذی استفاده می‌کند و اعتقاد دارد که این امر به خلاقیت و طراوت کارش کمک می‌کند. او همچنین معمولاً در کافه‌ها و مکان‌های عمومی می‌نویسد.
20- استیون کینگ - کینگ بیشتر آثارش را در اتاق کار شخصی خود در خانه می‌نویسد. او اعتقاد دارد که محیط آرام و شخصی برای نوشتن بسیار ضروری است.
ه
21- مارگارت اتوود - اتوود برای نوشتن آثارش بیشتر به روش دستی متوسل می‌شود و از نوشتن بر روی کامپیوتر خودداری می‌کند. او همچنین شخصاً هر بخش را چندین بار ویرایش و بازنویسی می‌کند.
22- سالمان رشدی - رشدی معتقد است که نوشتن در محیط‌های کم سر و صدا و طبیعت به خلاقیت او کمک می‌کند. او بیشتر در باغچه خود یا در پیاده‌روی‌های طولانی ایده‌پردازی می‌کند.
23- نیل گیمن - گیمن برای نوشتن از ابزارهای دیجیتالی استفاده می‌کند اما همواره با قلم و کاغذ ایده‌پردازی و یادداشت‌برداری می‌نماید. او همچنین معتقد است که نوشتن در محیط‌های شلوغ و پر تحرک او را الهام می‌بخشد.
24- مارک هلپرین - هلپرین کاملاً خارج از محیط کاری و به دور از مزاحمت‌ها می‌نویسد و اعتقاد دارد که این امر به او کمک می‌کند تا تمرکز بیشتری داشته باشد.
