بهتره اول اینو بگم که توی تاریخ تولد من مثل خیلی از بزرگان تاریخ شک هست. با اینکه سال ۱۳۷۷ به دنیا اومدم و آدم انتظار داره اواخر قرن ۲۰ام دیگه بشر بتونه همه چیز رو ثبت بکنه ولی خوب این شک موجوده. اختلاف علما بین ۱۷ام مرداد و ۱۹ام مرداد هستش که البته اسناد و شواهد بیشتری دلالت بر ۱۹ام دارند پس ماهم همین تاریخ رو جشن رسمی در نظر می‌گیریم.
البته در طول این ۲۰ سالی که از عمر گوهربار من می‌گذره بنظرم کار درست رو امسال بانک ملت کرد، اینکه به صورت میانگین نه ۱۷ام اس ام اس تبریک فرستاد و نه ۱۹ام. جمع کرد و تقسیم بر ۲ هجدهم تبریک گفت بهم.
خلاف این چند سال که حس خوبی به تولدم نداشتم امسال هیچ حسی نسبت به رسیدن تولدم ندارم. فکر کنم این خودش نوعی پیشرفت باشه. بالاخره از حس منفی به صفر رسیدیم.
این چند ساله حوالی زادروز من اصولا در زندگی شخصی اتفاق بدی افتاده از شکستن انگشت خواهرم بگیر تا دعوا و بحث و مرافعه و الخ. این مسئله که امسال هنوز (تا لحظه نگارش متن) هنور اتفاق خاصی نیوفتاده رو به فال نیک گرفتم و باعث شد که حسم از منفی به صفر برسه.
علی ای الحال، امسال رو می تونم بگم به نسبت به سال های قبل برام سال بهتری بوده با وجود اینکه سختیای خودش رو (چه از نظر شخصی و توی جامعه) داشت ولی بالاخره تونستم پا در مسیری درست از نظر تحصیلی برای خودم بزارم. کلی دوستی و آشنایی و تجربیات جدید و البته دیدن یسری نامردی ها.
از جنبه های غیر شخصی بخوام بگم باید بگم فقط امیدوارم همه بتونند با آرامش زندگی خوبی رو برای خودشون فراهم کنند.
این هم از حکایت ۲۱ سالگی من که دقایق تا پایانش مونده. شایدم بهتره بگیم دقایقی تا شروع ۲۲ سالگیم.
دومیش هم از طرف خودم تولدم مبارک.
