شب

در ۱۱ سوره‌ی اول به ترتیب نزول، یک کلمه ۱۰ بار تکرار شده و ۶ بار مورد قسم قرار گرفته است. آن کلمه چیزی نیست جز: شب.

ارتباطات:

- نقش شب در نزول. «إنا أنزلناه في ليلة» ۹۷:۱

- نقش شب در میقات رب و موسی «فتم ميقات ربه اربعين ليلة» ۷:۱۴۲ و ۲:۵۱

- نقش شب در زایش یحیی «ألا تكلم الناس ثلاث ليال» ۱۹:۱۰

- نقش شب در اسراء «سبحان الذی اسری بعبده لیلا» ۱۷:۱

- نقش شب در گریز لوط «فأسر بأهلك بقطع من الليل» ۱۱:۸۱ و ۱۵:۶۵

- نقش شب در رؤیت ملکوت توسط ابراهیم «فلما جنّ عليه الليل» ۶:۷۶

- نقش شب در گریز موسی و عباد الله «فأسر بعبادي ليلا» ۴۴:۲۳

نظام استعارات:

- شب با ظلمت پیوند دارد. ۱۰:۲۷

- شب از پدیده‌های سماوی است. سماء جنبه‌ی غیر مادی و قلبی انسان است. لذا شب و روز، وضعیت‌های قلبی انسان هستند. (تذکر: همه‌ی گزاره‌های فوق توضیحات و شواهد مستقل خود را می‌طلبند.)

- شب با «توفي» پیوند دارد. «هو الذي يتوفاكم بالليل» ۶:۶۰

https://t.me/quranicfragments/14