نداء یعنی فریاد. بر خلاف دعاء که بلند و کوتاهش الزاما تفاوتی ندارد. در سوره‌ی مریم می‌خوانیم «إذ نادی ربه ندائا خفیا (۱۹:۳)». نداء خفي یعنی «فریاد پنهان»! مثل «حجابا مستورا» که یعنی پرده‌ی نامرئی! نوعی پارادوکس زیبا درشان وجود دارد.
متن تن معناست و موضوع این یادداشت‌ها قرآن «به‌سان متن»؛ چنان‌که کار پزشک، انسان «به‌سان تن» است. پزشک نمی‌نگرد که صاحب این تن نیکوکار است یا بدکار. تنها پیکر را پاس می‌دارد و درمانی می‌جوید.
