روزی که برف سرخ ببارد از آسمان
بخت سیاه اهل هنر سبز می‌شود
#صائب_تبریزی
در بیابانی که سعی بی‌خودی رهبر شود
راه صد منزل به یک لغزیدن پا سر شود
#بیدل
اگر اندوهی در آید، غنيمت داريد،
كه مردان به بركت اندوه به جایی رسیده‌اند.
#بایزید_بسطامی
پیش‌تر در باب هم‌نشینی «شب» در قرآن با نزول معنا، میقات کردگار، زایش حیات و تصدیق، سفر به دورترین سجده‌گاه‌ها، گریز از بدکاران، رؤیت ملکوت و سیر الی الله نوشته بودم.
آورده‌اند تای «لیلة» تای وحدت است، یعنی آن یگانه شب بخت.
و آورده‌اند که یکی از معانی «قَدر»، تنگناست؛ که فرمود:«اللهُ یَبسُطُ الرزقَ لمَن یشاءُ و یَقدِر - خدای عز و جل بگستراند روزی آن را که خواهد و تنگ گرداند. (۱۳:۲۶ و ۱۷:۳۰ و ۲۹:۶۲ و ۳۰:۳۷ و ۳۴:۳۶ و ۳۴:۳۹ و ۳۹:۵۲ و ۴۲:۱۲)»
ابیات و جملات بالا شاید ترجمه‌های خوبی از این آیه‌ی آشنای قرآن باشند که:«لیلة القدر خیر من ألف شهر (۹۷:۳)»
