۱- روح الله خانه‌گزیده در آدمی است و آدمی اصیل‌ترین بیت الله و مسجد الهی است. حرمت «المسجد الحرام» نیز فرع و رقیق‌شده‌ی حرمت «النفس الحرام» است. این آیه نیز به خوبی اصل را از فرع باز می‌نماید:«کنار مسجد الحرام با آنان نجنگید مگر آنکه درون آن‌جا با شما بجنگند.- لا تقاتلوهُم عِند المسجد الحَرامِ حتیٰ یقاتِلوكُم فیه (۲:۱۹۱)» و نشان می‌دهد «المسجد الحرام» از انسان اصیل‌تر نیست.
۲- «كُلُّ شيءٍ هالكٌ إلا وَجهَهُ- همه چیز جز روی او، در حال نابودی‌اند. (۲۸:۸۸)»
۳- می‌توانیم ادعا کنیم بیت زیر ترجمه‌ای از دو مضمون فوق است:
به غیر دل همه عالم سراب حرمان است
ز کعبه روی به هر سو کنی بیابان است
#صائب_تبریزی
