بعد از سه سال دوباره دفترچه خاطراتم را باز میکنم و مینویسم. برای زندگی و آرامش خودم مینویسم.
مینویسم تا به خودم ثابت کنم با نوشتن قلب انسان آکنده از شیرینی آرامش می شود.
گاهی نوشتن سخت به نظر می آید ولی عقل انسان با دستور اعجاب انگیز خود به دست خویش آن را وادار میکند تا این پروسه دشوار را به ساده ترین حالت ممکن انجام دهد و با تک تک سلول های مغزی همکاری خود را اغاز کند.
نوشته اگرچه می تواند کوتاه باشد ولی در عمق ذاتی خود چه بسیار مفاهیم حیرت آور جای می دهد.
