نمی دونم ممکن از نظر بعضی ها تون مسخره بیاید ولی سن و سال اینجوری که آدما می گن نیست شما چه بخواین چه نخواین روند رشدتون ثابت نیست شاید شما هم دور اطرافتون بچه هایی دیدید که با سن کم دو زبون زنده دنیا مسلط هستن یا یه موسقی رو مثل یه موزیسیَن حرفه ای عالی اجرا میکنن یه مثال که همه بشناسن مثلا مسیح توی خردسالی با عالمای زمان خودش گفتگو و مباحثه میکرده یا اگه یه مثال ورزشی بخوام بزنم اممم اها آراد همون پسره که توی عصر جدید حرکات ورزشی می زد و مشهور شد
از نظر من بعضی هامون سن و سال به ارث می بریم اینطوریه که اگه نسل قبل رشد عقلی کامل داشته باشه فقط سواد و تحصیل منظورم نیست یعنی کسی که دانش بیشتری نسبت به عموم داشته باشه فرزند اون مثل بقیه بچه ها نیست انگار روند رشد اون خیلی سریع تر از بقیه هم سن سالش هست
یک مورد دیگه که نظرم به خودش جلب کرد فشار روانی و فشار اجتماعی و سختی های دوران کودکی هست که فهم و درک بچه افزایش میده و این موجب بروز مشکلات روحی توی بزرگسالی میشه
و از این عجیب تر اینجاست که ما رشد منفی داریم یعنی تا یه جایی ذهن فرد رشد پیدا کرده ولی چون جامعه عقب افتاده هست این نعمت خدا دادی از بین بره ( الان هم توی ایران این مورد کم نداریم )
و مورد آخر رشد ثابت ما هست همه ما یه برنامه ی ثابت توی زندگیمون داریم که هر روز انجامش میدم این باعث میشه رشدمون ثابت بمونه و وقتی که فعالیتی انجام میدیم که مغز کاملا درگیر بشه ما رشد ذهنی داریم مثلا وقت خوندن یه کتاب فلسفی یا حل یه معادله ریاضیی باید کاملا تمرکز کنیم تا بفهمیم اصلا چی میگه
اون موقع که رشد حاصل میشه و ما تکامل پیدا میکنیم
امیدوارم هر روز شاهد تکامل رشد ذهنی جامعه باشیم و ممنون که وقت گذاشتید پست بنده خوندید ❤️
