فیلم «برادران لیلا» حقیقتی تلخ از جامعه را روایت می‌کند و در محوریت داستان می‌خواهد به این موضوع بپردازد که صرف پدر و مادر بودن نباید این اجازه را بدهد که هر طور که می‌خواهند و می‌شود برای بچه‌هایشان تصمیم بگیرند و وقتی خیلی چیزها را به واسطه‌ی تصمیمات نادرستشان به ورطه‌ی نابودی کشاندند با این جمله که «ما که بد بچه‌یمان را نمی‌خواستیم و یا ما صلاحش رامی‌خواستیم» خودشان را از هر گونه تقصیر مبرّا سازند. تصمیماتی که گاهاً عواقب تلخشان به روشنی آشکارند و باز گرفته میشوند.
نگاهی به اخبار حوادث چند سال اخیر می‌تواند نشان‌دهنده حجم وسیعی از اعمال خشونت والدین در انواع مختلف نسبت به فرزندانشان باشد، تعرّض و تجاوز به محارم، قتل به عنوان ناموس‌پرستی و حفظ آبرو، کودک همسری، کودکانی که به خاطر اعتیاد والدینشان مجبور به ترک تحصیل و انجام هر کاری میشوند جهت گذران زندگی.
کودکانی که هر روز تحقیر میشوند و کتک می‌خورند. تمام این‌ها فرزندانِ پدر و مادرهایی هستند که قرار بوده محیطی امن و سرشار از مهر برایشان فراهم کنند یا شود.
همان‌طور که یک فرزند می‌تواند ناخلف از کار درآید و نسبت به والدین خود و آنچه که به عنوان وظیفه بر ذمّه یا شانه‌ی او قرار گرفته کوتاهی کند و اسباب رنجش پدر و مادرش باشد، می‌شود که والدین نیز آنچنان که باید خوب و درست عمل نکرده و شایسته این مقام نباشند. چه بسا که خودِ این ناخلف بار آمدن در خیلی از موارد برمی‌گردد به نوع زندگی و شیوه‌ی تربیتی والدین.
با سیلی‌ای که لیلا به صورت پدرش زد موافق نبودم و معتقدم همچین صحنه‌هایی نباید در فیلم‌ها نشان داده شود چرا که ریختن قُبح خیلی از مسائل خود می‌تواند در ترویج اعمال نادرست و ناشایست موثر باشد.
از طرفی هم به خاطر لیلا ناراحت شدم چون فکر می‌کنم لیلا بعدها بار پشیمانی از این کار را با خود حمل می‌کند امّا با حرف‌هایش نمی‌‌توان موافق نبود، شاید گاهی لازم باشد با حفظ احترام به بزرگترها تلنگر وارد کرد و یا تصمیماتشان را نقد یا رد کرد.
در کل حرف این سری از فیلم‌ها و یا حرف‌های من ربطی به تقدس‌زدایی از والدین و یا انکار مقام بالا و جایگاه ویژه‌یشان در زندگی هر فرد نیست، بلکه فقط می‌خواهم به این مطلب مهم اذعان داشته باشیم که پدر ومادرها نیز انسانند و در انسان امکان خطا بسیار است حال در هر پست و مقامی که باشد.
پ. ن: این دومین یادداشتی بود که در رابطه با رابطه‌ی پدر و مادرها یا موضوعی که با عنوان تقدس زدایی از والدین از آن یاد می‌شود می‌نویسم و شاید یاددداشت اولیه و اصلی که نوشتم خیلی بیشتر و با فن بیان بهتری به آن پرداختم، امّا از انجا که این عبارت و موضوع ممکن است برای خیلی‌ها برخورنده و حساسیت‌برانگیز باشد سعی کردم خیلی ساده و خلاصه آن را با شما در میان بگذارم.
ممنون از وقتی که گذاشتید.
