تِلِک تِلِک قاتل ستاره ها
خزیده خاموش لای به لای رگ های این سرزمین هزارتو
به دهه ها
پیچیده در خوابْ زده خیالِ مشوّش ِ بیدارگونِ من
ارابه های مرگِ جانْ خریدْ به صفر
و چه راستیِ عیانی؛ که می دود همه جا
به بی ارتفاعْ افقِ آرزوها
پ.ن: نورآغوشتان را گم نکنید
