چند روز پیش نشسته بودم تو مترو. یه پدر مادری با یه بچه حدودا شش ساله اومدن نشستن جلوی من. بچه از لحظه ای که نشست شروع کرد به جیغ و داد کردن که من آدامس میخوام. باباش اصرار داشت که نه الان نباید آدامس بخریم برات. مامانش خطاب به باباش گفت که خب اخه چه عیبی داره بچه آدامس بخوره. یکی بخر براش دیگه. چرا انقدر خسیسی؟
حالا بماند که بابا دختره یه نگاه خیلی بدی به مادر بچه کرد و گفت من خسیسم؟ چرا نمیفهمی کرونا اومده؟ الان یه آدامس براش بخرم کرونا بگیره چیکار کنیم؟
همین لحظه بچه برگشت گفت بابایی خسته شدم از رفتارات. الان من یه ادامس بخورم کرونا میگیرم؟ تا دیروز نمیزاشتی برم خونه علی اینا چون فکر میکردی که ما میریم تو کوچه و آخرشم به من ردیاب کودک وصل کردی تا خیالت راحت شه. الانم بخاطر کرونا هیچی برام نمیخری!
اولش که باورم نمیشد این حرف های مکالمات واقعی باشه ولی واقعا انگار بود! آخرش باباش رو کرد به بچه و گفت که بچه جون بگیر بشین اگه شلوغ کنی نمیبرمت خونه مادر بزرگ!
اولین چیزی که به ذهنم رسید این بود که چقدر این بچه پدر مادر ناآگاهی داره. واقعا گناه دارن این بچه هایی که اینطور گیر این پدر مادرا میوفتن.
دومین چیزی که به ذهنم رسید این بود که با توجه به حرف های رد و بدل شده، این بچه با شیش سال سن قطعا میتونه سلامتی رو درک کنه ولی چرا پدرش به جای اینکه بهش یاد بده که باید احتیاط کنه، بچه رو تهدید میکنه. حالا کاری ندارم که پدر کلا شوت تشریف داره ولی شما اگه بچه دارید لطفا اینطوری نباشید.
مطمئن باشید وقتی بچه 2 سالش میشه و شما بهش میگید که فالن چیز جیزه، اینو میفهمه و واقعا درک میکنه که جیز یعنی چی! پس به جای اینکه بچه بره بیرون از خونه و همه بهش ترس رو انتقال بدن، شما خودتون براش موضوع رو باز کنید.
· لازم نیست بگید که این بیماری از اون سر دنیا پاشده اومده اینجا ولی با توجه به درک بچه، خودتون بهش بگید که پسر نازم دختر گلم ببین الان باید مراقب باشی چون خطر اطرافمون هست.
· دیدش رو به دنیا خراب نکنید و حس نا امنی بهش ندید.
· بهش بفهمونید که هر عملی عکس العملی داره و این بچه اگه مراقبت نکنه پس مریض میشه و کسی جز خودش مقصر نیست.
· طوری رفتار نکنید یا از بیماری حرف نزنید که اره چینی های بیشعور برداشتن خفاش خوردن حالا ما باید تقاص پس بدیم! حس قربانی بودن رو به بچه منتقل نکنید.
· بهش این اطمینان خاطر رو بدید که شما کنارش هستید ولی خب بودن شما کافی نیست و نباید کاملا به شما تکیه کنن بلکه باید مراقبت کنن خودشون.
اگه تجربه ای در این زمینه دارید، خوشحال میشم که نظرتون رو بگید بهم.
