سوژه شده مرتیکه با آرایش غلیظ
میرقه تا دنیا رو کنه دوباره حریص
برنده میشه از دم هنوزم غلیظ
بهش دارن میگن توی کارش اوستا و رئیس
برای هر کسی توی این دنیا باید یه جا در نظر گرفت
که چه میدونست زیبایی رو میشه از دم نوشت
من میدونم که باید چیکار کنم
برای چندر غاز سرانجام خودم رو رسوار کنم
در تمام خوشبختی و طول مسیر غم ندیدم
برای هر کسی من جهاز و لباس خریدم
مینویسم ولی از مردم بریدم
من تمام داشته هام رو توی خودم گذاشتم
و تا آخر مسیر انسانیت دویدم
برای هر کسی که میدون فروش آهنگ چیه
برای هر کسی که میدونه پول داشتن چیه
برای هر کسی که نفس میکشه ولی الان هیچ چیه
میبینی صدات میاد اما تصویر نداری
مینویسی اما توی دنیا تاثیر نداری
همه چیز این مردم کلا مسخره به نظر میرسه
بعد از کلی نوشتن میدونی که هیچی نمیشه
آدم باید سعی کنه از داشتن سختی پرهیز کنه
تا بتونه کلی از خودش جمع و تفریق کنه
من برای هر کسی زندگی نکردم
تا جایی که میتونستم از بچگی معنوی گشتم
برای چی باید از غصه زندگی کردم بمیرم
من کلی جون کندم تا خودم رو توی آینه شفاف ببینم
همه میدونن تا جایی که امکان داره
باید همه چیز رو در نظر داشته باشی چون داستان باشه
مینویسم مینویسم تا چشمت درآد
برای بیشتر مردم نوشتن یعنی راه خلاص
کی چه میدونه من میرسم بهش
تو میخوای نزاری اما حیف دلت
نمیشه و نمیخوری هیچوقت به من
من تمام رئیس و رئسا را جرشون دادم
خفگی یعنی سکوت مخفی که از واژه میاد
برای هر چی زندگی کردن نمیشه زیاد خواهی زیاد
برای هر کسی که از تجربه میزنه تا مثبت باشه
هر چیزی میتونه توی این دنیا کلا بد باشه
برای چرت و پرت نوشتن اصلا حوصله ندارم
برای گفتن حرف کسی وقتی ندارم
نمیدونم دیگه چی هستم و چی نیستم من
من همه مردم و دیدم که بهم هیچی نداد
استعداد دارم ولی پولی توی دستم نیست
خشک شدم بس التماس کردم گفتمت رفیق
تو نمیفهمی من و مثه بقیه در میری
جواب بهم نمیدی رو در رو پس تو مجازی چی میشی
همتون همین هستید نمیدونم چیکار باید کرد باهاتون
خب مینویسم چون آرامش قلبی همین
دوست دارمت برای شرمگین شدن همینه
