سارا جان سلام
خدا امینه خانوم رو شفا بده و گره از بختش باز کنه. خدا رو شکر. می دونستم روی محمدت رو زمین نمیندازی. می خوام بگم جبران می کنم ولی آخه چه جوری می تونم جبران کنم؟ چی دارم که قابل تو رو داشته باشه تا به پات بریزم؟ یه معلم ساده در یه روستای دورافتاده، و البته با صفا، که پاهاش تو گل و لای زمینه و سرش تو ابرهای آسمون . ممنونم سارا جان. می دونی من فکر می کنم همه معجزه ها حتمن حتمن پنجشنبه ها اتفاق افتاده و شکی در این مورد ندارم تو هم نداشته باش. کاشکی می شد روز ها رو جا به جا کرد و پنجشنبه آخر ماه رو کشید و کشید و کشید و آورد گذاشت جای همین فردا. همین فردایی که بعد از امشب میاد. آخ که زندگی اصلن این حرفا سرش نمی شه و مثل یه آدم خشک و بی احساس فقط کار خودش رو می کنه. ما هم باید همین جور باشیم و کار خومون رو انجام بدیم. البته فعلن که کار اصلی محمد فقط آه کشیدنه. بگذریم.
راستی بهت نگفتم دارم انگلیسی رو هم اینجا یاد می گیرم. و برای بچه ها هم یه کلاس انگلیسی فوق العاده گذاشتم. باورت نمی شه پیشرفت شون خیلی خوبه . این رو مدیونه آقا کمال هستم بهت نگفتم نمی دونم چرا نگفتم هر بار یادم می ره. آقا کمال معلم باتجربه دنیادیده ای یه که تو روستای مجاور درس می ده. باید ببینیش دایره المعارف متحرکه آقا، آقا آقا و باسواد و با کمالات ؛ همیشه هم در حال یادگرفتن و آموزش‌دادنه. آدم عارف و وارسته ای یه وقتی اومدی اینجا می بینیش. پنجه شیرینی هم داره با تار معجزه می کنه ولی فقط برای دل خودش ساز می زنه و جلوی دیگران ساز نمی زنه. هر چی ازش بگم کم گفتم؛ باید خودت ببینی تا متوجه بشی. خیلی وقتا به دادم می رسه و منو از تنهایی در میاره.
خیلی پر حرفی کردم سارا جان از حرف زدن با تو هیچ وقت سیر نمی شم. دیگه چیزی نمی گم. و مشتاقانه منتظر رسیدن پنجشنبه هستم.
تصدقت
محمدِ سارا
