فامیل جان های ما هم مثل فامیل جان های همه ، ترکیبی ناهمگون از راستی ها و چپی ها هستند و آنجا که قرار بود متولد شویم سوا کن ، جدا کن نداشت و ما در خانواده ی درهمی چشم به این دنیای پر از فریب گشودیم !
اوایل همه چیز خوب بود ، دوریها و دوستی ها حکمفرما و همه مشتاق دیدار ! نزدیکتر که شدیم دیدیم "خیلی چیزها از دور قشنگه !" حالا بماند که طبق فرموده و نصیحت مادرجان : "چراغشون روشن باشه برا ما کافیه" .
پس چراغهایشان روشن شد اما در دنیای مجازی و این برایمان ناکافی شد که از قضای روزگار مجبور به این شدیم که در دنیای مجازی هم همچون دنیای واقعی از دیدارشان دلزده شویم ! البته بماند که مقصر خودمان بودیم که بی نهایت دموکراسی را رعایت کرده و کلاس گذاشتیم که نظر مخالف را هم تاب می آوریم !
اما داستان به اینجا ختم نشد و هر جمله و کلمه ی شیرین و تلخ ما بمبی میشد در میان زندگی مان و دعوا ها آنچنان ادامه پیدا میکرد که می ترسیدم کار به گیس و گیس کشی بکشد ! ما هم این اپلیکیشن های واگیرداری چون اینستاگرام را که همه ی فامیل جان هایمان از کوچک و بزرگ دلبسته اش بودند یواش یواش به رکود کشاندیم و آمدیم اینجا تا نفسی تازه کنیم و فریاد بزنیم :"خودکرده را تدبیر نیست !" خودم کردم که لعنت بر خودم باد ?
