چند ماه پیش بود، یک عصر شلوغ سر کار داشتم. وسط همه‌ی تماس‌ها و ایمیل‌ها، یه پیام از بانک اومد: «مهلت پرداخت قسط شما امروز به پایان می‌رسد.» اعصابم به هم ریخت. با خودم گفتم: "چطور فراموش کردم؟!" سریع موبایلم رو برداشتم، اما هر کاری کردم اینترنت مشکل داشت. حتی با اپلیکیشن بانکی هم نمی‌شد کار کرد، چون ساعت خیلی شلوغی بود.
به سختی تونستم حساب بانکیم رو باز کنم و مبلغ را انتقال بدم، اما استرس و نگرانی اون لحظه‌ها بهم یه درس بزرگ داد. وقتی بالاخره تأییدیه‌ی پرداخت اومد، تمام انرژی روزم رفته بود چون اگه قسطم رو به موقع پرداخت نمی‌کردم، مشکل اعتبار بانکی پیدا می‌کردم و نمی‌تونستم وامی که می‌خواستم رو بگیرم. فقط یک فکر توی ذهنم بود: «کاش این روند ساده‌تر بود!»
حالا تصور کن دایرکت دبیت وجود داشت. سیستمی که بدون نیاز به یادآوری یا تلاش من، هر ماه قسط‌ها رو اتوماتیک پرداخت می‌کرد. نه نیازی به وارد کردن اطلاعات کارت بود، نه نگرانی درباره‌ی مهلت‌ها. انگار یه حسابدار شخصی داشتم که همیشه حواسش به همه چیز بود.
یادم میاد سارا، صمیمی‌ترین دوستم که از دبیرستان با هم بودیم و حدودا سه سالی هست که کانادا زندگی می‌کنه، یه بار داشت راجع به نحوه‌ی پرداختای بانکیش برام تعریف می‌کرد. می‌گفت: «تقریباً همه‌ی پرداخت‌های ماهانه مثل اجاره خونه، قبض‌ها، و حتی اشتراکایی مثل نتفلیکس با دایرکت دبیت انجام می‌شه و دیگه نیازی نیست نگران این باشم که چیزی رو فراموش کنم. همه چیز اتوماتیک انجام می‌شه و تمرکزم روی کارای دیگمه. اینطوری خیالم راحت راحته.»
الان می‌فهمم که دایرکت دبیت فقط یک سرویس نیست؛ یه نوع سبک زندگی جدیده. سبکی که استرس ناشی از امور مالی رو به حداقل می‌رسونه و ذهن و زمانم برای چیزهای مهم‌تر زندگی آزاد می‌شه. برای من، این سرویس یک ناجی واقعیه؛ چیزی که آرامش رو به زندگیم میاره.
شاید وقتش رسیده باشه که همه ما به این تکنولوژی اعتماد کنیم و با آرامش بیشتری زندگی کنیم. چون راستش، زندگی برای نگرانی درباره‌ی یه پرداخت ساده، خیلی کوتاهه.
