روانشناسی هم نوعی علم و هم نوعی حرفه است که با پی بردن به طرز تفکر، احساس، رفتار و یادگیری مردم سروکار دارد.
روانشناسی در نقش یک نوع علم، مطالعه و بررسی ذهن انسان و اثرات و کاربردهای وسیع آن در زمینه‌ی موضوعات مختلف است. تحقیقات روانشناختی موجب پیشرفت سطح درک ما از احساس، شخصیت، هوش، حافظه، برداشت ذهنی، قوه‌ی شناخت، توجه و انگیزه‌ی انسان و نیز فرآیندهای بیولوژیکی‌ای می‌شود که این دسته از عملکردها و رفتارهای انسانی را پدید می‌آورد.
اساساً، علم روانشناسی به بررسی افراد و گروه‌ها به منظور پیدا کردن فهم بهتری از نحوه‌ی عملکرد مردم، اجتماعات و جوامع و راه‌های کمک به موفقیت و شکوفایی آنها می‌پردازد.
هدف علم روانشناسی تنها مطالعه و بررسی طرز فکر و رفتار انسان نیست، بلکه به رشته‌ی عمل درآوردن این دانش، به طور کلی کمک به مردم، اجتماعات و جوامع جهت حل مشکلات روزمره‌ی خود و بهبود کیفیت زندگی است.
از این رو روانشناسی یک حرفه هم به شمار می‌رود، که با مسئله‌ی کمک به مردم جهت یافتن راه‌حل‌هایی برای مشکلات واقعی در زندگی از جمله بهبود سلامت و تندرستی روح و روان، قدرت یادگیری، عملکرد، روابط و انسجام و همبستگی اجتماعی سروکار دارد.
روانشناس فردی آموزش‌دیده در زمینه‌ی علم نحوه‌ی تفکر، احساس، رفتار و یادگیری در سطح حرفه‌ای است.
زمینه‌ی کاری‌ای که روانشناسان انجام می‌دهند بسیار متنوع است و فهرست آن تمامی ندارد.
ممکن است روانشناسان را در حال کمک برای ایجاد کمپینی عملیاتی جهت وادار کردن مردم استرالیا به ترک استعمال دخانیات، طراحی آزمونی جدید به منظور تشخیص پیش از موعد مشکلات مربوط به سلامت روح و روان، یا توسعه‌ی اپلیکیشنی (برنامه‌ای) جهت کمک به مردم برای غلبه بر اضطراب و تشویش خود بیابید.
در حقیقت هرکجا که مردم حضور داشته باشند، معمولاً یک روانشناس می‌تواند تبحر خود را بکار گیرد تا نتایج حاصل از کار او بهبود یابند.
به طور کلی‌تر بخواهیم صحبت کنیم، اکثر روانشناسان ارزیابی و درمانی را به مشتریان خود ارائه می‌کنند، به تسهیل فرآیند تغییر سازمانی و اجتماعی کمک می کنند، تحقیقاتی در حوزه‌ی روانشناسی انجام می‌دهند، یا آزمون‌هایی روانشناختی را برای افراد یا گروه‌ها برگزار می‌کنند.
