10سپتامبر روز جهانی پیشگیری از خودکشی
نزدیک به 1 میلیون نفر سالانه در جهان جان خودشون رو بر اثر خودکشی از دست می‌دهند. اما در این میان عده‌ای از افراد خودکشی ناموفق دارند. به دلیا اهمیت این موضوع، 10 سپتامبر، روز پیشگیری از خودکشی نام‌گذاری شده‌است. باید بدانیم که خودکشی‌ها دلایل متنوعی دارند. عواملی همچون اختلالات روانی، مصرف مواد، حالات روانی و اجتماعی و همینطور وضعیت پزشکی، تاثیر زیادی در خودکشی افراد دارند. در اینجا درباره‌ی اختلالات روانی منجر به خودکشی صحبت خواهیم کرد.
آیا اختلالات روانی در خودکشی موثر است؟ بله
مهم‌ترین عامل در زمان خودکشی، وجود اختلالات روانی است. میزان اختلالات روانی در زمان خودکشی تا 90 درصد هم براورد می‌شود. در بین کسانی که در واحد روانی بستری شده‌اند، خطر خودکشی موفق در طول زندگی در حدود ۶/۸٪ است. نیمی از تمام افرادی که در اثر خودکشی جان خود را از دست می‌دهند ممکن است دچار اختلال افسردگی شدید باشند. داشتن این بیماری یا یک اختلال خلقی دیگر مانند اختلال دوقطبی خطر خودکشی را ۲۰ برابر افزایش می‌دهند. سایر بیماری‌های دخیل در این وضع عبارتند از اسکیزوفرنی، اختلال شخصیت، اختلال دوقطبی، و اختلال استرس پس از سانحه. حدود ۵٪ از افراد مبتلا به اسکیزوفرنی در اثر خودکشی می‌میرند. اختلال خوردن نیز از جمله بیماری‌های دارای خطر بالا است. سابقه‌ی اقدام به خودکشی قبلی مهم‌ترین عامل پیش‌بینی انجام موفقیت‌آمیز خودکشی است. حدود ۲۰ درصد از خودکشی‌ها با سابقه قبلی همراه بوده‌است و از بین کسانی که خودکشی کرده‌اند ۱٪ ظرف یک سال در خودکشی خود موفق هستند.
پروتکل پیشگیری از خودکشی در بیماران روان مزمن چیست؟
به هر تلاشی از سوی سازمان‌ها، دولت‌ها، مراکز بهداشت روانی، اتحادیه‌ها، متخصص، شهروندان و هر شخصی برای کاهش میزان خودکشی گفته می‌شود.
روش‌های غیرمستقیم پیشگیری از خودکشی
1. درمان کردن نشانه‌های روانی از جمله افسردگی.
2. بهبود روش‌های مقابله با بحران در افرادی که به شدت در فکر خودکشی به سر می‌برند.
3. کاهش شیوع کاراهایی که منجر به برانگیختن افکار خودکشی در فرد می‌شوند. این تلاش‌ها می‌بایستی هم در زمینه روان‌شناختی و هم دارویی در کنار آگاهی‌دهی عمومی و ارتقاء سطح بهداشت روانی عمومی صورت پذیرند.
4. افزایش حمایت اجتماعی و عاطفی.
5. کاهش عدم توانایی در برآوردن نیازهای اقتصادی یا دیگر نیازها.
6. کاهش دسترسی به روش‌های خاص، مانند سلاح گرم یا سموم و حتی بهره‌گیری از سازه ضد خودکشی نیز ممکن است این خطر را کم‌تر کند.
7. محدود کردن دسترسی به زغال چوب و موانع روی پل‌ها و سکوهای مترو است.
8. اگرچه شماره تلفن فوریتی بحران به وفور پیدا می‌شود، شواهد کمی در خصوص تأیید یا رد تأثیر آن وجود دارد.
9. به نظر می‌رسد در جوانانی که به تازگی به فکر خودکشی افتاده‌اند، درمان شناختی رفتاری باعث بهبود نتایج شده‌است.
10. ممکن است توسعه اقتصادی به دلیل توانایی خود در کاهش فقر قادر به کاهش میزان خودکشی باشد.
11. همچنین تلاش برای افزایش ارتباط اجتماعی به ویژه در مردان مسن در کاهش فکر به خودکشی مؤثر است.
12. پژوهشگران دانشگاه ایندیانا به شیوه جدیدی دست پیدا کرده‌اند که از طریق آن می‌توانند با نمونه برداری از خون افراد و طرح سوالات ویژه‌ای در رابطه با شرایط جسمانی وروانی احتمال اقدام به خودکشی را پیش‌بینی کنند. بر پایه ادعای این محققان سلسله پرسش‌هایی تدوین شده تا ۹۲ درصد به آنها امکان می‌دهد به احتمال روی آوردن این افراد به خودکشی پی ببرند.
چنانچه یکی از نزدیکانتان افسردگی دارد، خطر خودکشی را جدی بگیرید.
بر اساس اطلاعات سازمان سلامت و خدمات انسانی آمریکا، ۲ درصد از افرادی که به طور سرپایی برای افسردگی پذیرش و درمان شده‌اند، جان خود را می‌گیرند. در میان کسانی که برای درمان افسردگی بستری شده‌اند، نرخ خودکشی دوبرابر است یعنی 4 درصد.
در میان کسانی که به سبب افکار یا اقدام به خودکشی بستری شده‌اند، در نهایت ۶ درصد خودکشی می‌کنند. حدود ۶۰ درصد افرادی که خود را می‌کشند، نوعی اختلال خلقی قابل درمان دارند. افراد جوان‌تری که خود را می‌کشند، اغلب به اختلال سوء مصرف مواد نیز دچار هستند. وقایع تلخ زندگی شامل از دست دادن شغل، رابطه و سلامت نیز در اقدام به خودکشی نقش دارند.
تنهایی یکی از فاکتورهایی است که در افسردگی نقش دارد و افرادی که از نظر اجتماعی منزوی شده‌اند، نسبت به سایرین ریسک خودکشی بالاتری دارند. چون مغز هیچ تمایزی بین درد فیزیکی و روانی قائل نمی‌شود، افراد مبتلا به درد مزمن همراه با افسردگی یا هرگونه بیماری مزمن دیگری در معرض ریسک بالایی از خودکشی قرار دارند. بیشتر کسانی که خودکشی را به فرجام می‌رسانند، مرد هستند، اما زنان ۴ برابر بیشتر از مردان احتمال دارد که اقدام به خودکشی کنند.
افراد در اوج ناامیدی ممکن است با نحوه صحبت کردن خود، سرنخ‌هایی از خطر خودکشی بدهند. آنها در مورد هدف نداشتن، احساس گیر افتادن، بار اضافی بر دوش دیگران بودن یا احساس درد غیرقابل تحمل صحبت می‌کنند. رفتارهایی نیز وجود دارد که خطر خودکشی را نشان می‌دهند مثل منزوی کردن خود، جست‌وجوی آنلاین در مورد روش‌های خودکشی، تماس گرفتن یا ملاقات کردن افراد برای خداحافظی، بخشیدن دارایی‌ها. حتی گاهی بهبود ناگهانی خلق می‌تواند نشان‌دهنده‌ی خطر خودکشی باشد.
شدت بالای دوقطبی یعنی افزایش خطر خودکشی
اگر یکی از نزدیکانتان که دوقطبی دارد دارای این علائم است، خطر خودکشی او را جدی بگیرید:
1. به صورت عمدی به خودش آسیب می زند.
2. صحبت کردن در رابطه با خودکشی یا آسیب زدن به یک فرد دیگر.
3. از خود بیخود می شود. یعنی نمی داند که چه کسی است، در کجا است و در چه زمانی از روز است.
4. دارای یکسری توهمات و هذیان ها است.
5. داشتن عقاید کاملا عجیب و غریب، که در اغلب مواقع بر مبنای توهمات می باشد.
6. دچارسردرگمی است یا هیچ احساسی ندارد.
7. دارای یکسری برنامه های غیرواقعی می باشد.
در صورت وجود علائم بالا احتیاط‌های زیررا انجام دهید:
1. زمانی که فرد قادر به داشتن تشخیص درستی نمی باشد، از سرزنش کردن فرد به دلیل اقداماتی که انجام می دهد، اجتناب کنید.
2. به جای اینکه بگویید که رفتار یا اقدامات خودش را به صورت نرمال تغییر دهد، بگویید اقدامات آنها چه تاثیری بر روی شما دارد.
فقط عده‌ی کمی از مبتلایان اسکیزوفرنی هستند که خطر خودکشی ندارند:
این مشکل به شدت با افزایش احتمال اقدام به خودکشی همراه است. برآورد شده که در بین افراد مبتلا به اسکیزوفرنی، حدود 20 تا 40 درصد تلاش به خودکشی می کنند، که از بین آنها 5 تا 13 درصد آن را کامل انجام می دهند. در مقایسه با جمعیت عادی، افراد مبتلا به اسکیزوفرنی تا 8 برابر بیشتر تمایل به خودکشی دارند. پیشگیری از خودکشی نیز مشکل است، زیرا افراد مبتلا به اسکیزوفرنی بدون هیچ هشدار و به طور ناگهانی اقدام به این کار می کنند. بنابراین لازم است که پزشک و اعضای خانواده و دوستان از این مشکل و عوامل تشدید کننده آن آگاه باشند.
عوامل تشدید کننده‌ی انگیزه‌ی خودکشی میان بیماران روان اسکیزوفرنی:
1. ناامیدی
2. انزوای اجتماعی
3. بستری شدن در بیمارستان
4. بروز مشکلات سلامتی
5. کم شدن حمایت های خارجی
6. استرس یا بی ثباتی در خانواده
7. ترس از زوال ذهنی بیشتر
8. وابستگی بیش از حد به درمان
9. از دست دادن امید به درمان
شما می‌توانید از احتمال بالای خودکشی در برابر بیماران شخصیتی جلوگیری کنید:
این بیماران دچار افسردگی هستند و عزت‌نفس پایین و پرخاشگری بالایی دارند. همچنین وقایع منفی زندگی نیز باعث احتمال بروز رفتارهای اسیب‌زننده در این افراد می‌شود. میتوان گفت که تقریبا 75 درصد بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی به خودکشی دست زده‌اند.
اقدام به خودکشی در اختلال شخصیت ضد اجتماعی چه آماری دارد؟
افرادی که دچار این اختلال هستند احساس مسئولیت ندارند، پرخاشگر هستند و تکانشی عمل می‌کنند. به همین دلیل احتمال بیشتری دارد که رفتارهای آسیب زننده داشته باشند و اقدام به خودکشی کنند. حدود 45 درصد پسران و 30 درصد دختران مبتلا به این اختلال، اقدام به خودکشی کرده‌اند.
اختلال شخصیت پارانویید چه ارتباطی با خودکشی دارد؟
این بیماران بدبین و بدگمان هستند و مشکلات بین فردی بسیار زیادی دارند که در نتیجه منجر به انزوای آنها از اجتماع و خودکشی می‌شود. تقریبا 60 درصد بیماران پارانویید دست به خودکشی زده‌اند. برای کسب اطلاعات بیشتر در زمینه اختلال شخصیت پارانوئید کلیک کنید.
اختلال شخصیت خودشیفته و خطر خودکشی؟
این بیماران نیاز شدیدی به تحسین و توجه دیگران دارند و در صورتی که نیازشان ارضا نشود یا فرد مهمی را در زندگی خود از دست بدهند، ممکن است اقدام به خودکشی کنند.
سخن سرای احسان برای رفتار با بیماران روان مزمن که در یک قدمی خودکشی ایستاده‌اند:
1. افرادی که درباره‌ی تمایل به خودکشی صحبت می‌کنند، به دنبال جلب توجه نیستند.
2. این افراد نیازی به جلب توجه ندارند، بلکه کمک می‌خواهند تا نجات پیدا کنند.
3. آنها مدام با افکار (تو بی‌ارزش و به‌دردنخوری) احاطه شده‌اند.
4. آنها زنده هستند اما زندگی نمی‌کنند.
5. آنها تلاش می‌کنند تا از این کرختی افسردگی که جهان را برای آنها سرد و ناایمن کرده نجات پیدا کنند.
6. این بیماران روان، در تله افتاده‌اند؛ به طوری که هیچ راهی برای بیرون‌آمدن از آن ندارند. همین باعث می‌شود تا به خودکشی فکر کنند.
7. بیماران روان باید خیلی شجاع باشند تا به دنبال کمک بگردند؛ آن هم در زمانی که حس می‌کنند باری بر دوش دیگرانند و حال همه بدون آنها بهتر است.
8. آنها را با آغوش باز بپذیرید. این کار شما گرما و امنیت را به دنیایشان باز می‌گرداند.
هرگز تسلیم نشو.
سرای احسان جایی است که درباره‌ی بیماران روان مزمن صحبت می‌کنیم و درباره‌ی آنها آگاهی می‌دهیم. اینجا جایی است از خودکشی این بیماران عزیز جلوگیری می‌کنیم و آنها را حدالامکان درمان می‌کنیم. رفیق عزیز! اگر هرجایی در مسیر زندگی به هر دلیلی خسته شدی، جا نزن. فقط استراحت کن و هرگز و هرگز تسلیم نشو.
