چرا بعد از رویدادهای کوچک و بزرگ زندگی، آرامش نداریم؟
۱- مغز قدیم:
مشترک در همه حیوانات‌ها است و برای بقا ضروری می‌باشد.
ساختارهای مغز قدیم:
- سیستم تهدید و دفاع: حرکت رو به عقب
از خودت دفاع کن! – چرا چنین اشتباهی کردی! – جوابش رو بده! – در برابر خطر از خودت دفاع کن!
- سیستم انگیزشی: حرکت رو به جلو!
نیازت رو برطرف کن! –پول، مقام، شهرت و ... بیشتری بدست بیار! – به‌دنبال رقابت و کمال‌گرا بودن –چشم و هم چشمی بودن و حسادت! –من این را می‌خواهم! – من فقط داشته باشم!
۲- مغز جدید:
مشترک در همه انسان‌ها است و همان قدرت تحلیل و قضاوت در انسان‌ها می‌باشد.
تحلیل‌گری، قضاوت، تخیل، آرزو، مقایسه، ارزیابی، برخی از ویژگی‌های مغز جدید است.
- حیوانات بعد از رفع خطر به نشخوار کردن و خوردن ادامه می‌دهند و انسان‌ها بعد از هر موقعیتی به نشخوار فکری، تحلیل و ارزیابی، می‌پردازند.
- حاصل این نشخوارهای ذهنی، دور شدن از زندگی ارزشمند می‌باشد. رنج سالمی که از آن موقعیت و رویداد می‌بریم را تبدیل به رنج کثیف می‌کنیم.
۳- مغز سوم: شفقت و ذهن‌آگاهی
ویژه انسان‌های ذهن آگاه و افرادی است که در لحظه زندگی می‌کنند. این مغز به ما برای هدیه دادن آرامش به خودمون بسیار ارزشمند می‌باشد.
- بودن در لحظه اکنون
- شفقت نسبت به خود
- شفقت نسبت به دیگران
به جای این‌که درگیر رقابت با خود و دیگران باشیم و مدام در هیجانات منفی مانند: خشم، ترس، نفرت، اضطراب و ... غرق شویم با نگاهی همراه با شفقت نسبت به خود، دیگران و محیط اطراف زندگی کنیم.
**تعادل بین مغز قدیم و جدید:
با شفقت و مهربانی نسبت به خود، دیگران و محیط زندگی می‌توانیم بین مغز قدیم و مغز جدید تعادل برقرار کنیم.
✍️ سهراب دلشاد
