احتمالا شما هم مثل من توی این یکی دوساله واژه (روابط سمی) خیلی به گوشتون خورده؟!
روابط سمی به رابطه هایی گفته میشه که باعث ایجاد تنش و ناراحتی های شدید، ماندگار و پرتکراری بین دو نفر یا چند نفر میشه.
توصیه مشاوران و روانشناسان به کنترل،قطع و یا تغییر روش در اینگونه روابط هست.
اما واقعیت تلخ ماجرا اینجاست که سمی ترین روابط دقیقا چسبیده به دریچه میترال قلب ما هستن و امکان هیچگونه قطع، کم کردن،تغییر روش و یا کنترل کردن را به ما نمیدن.
درست مانند این هست که بخوای دریچه میترال قلب نداشته باشی!
چطور؟!
چونکه در بسیاری از مواقع ما ضربه مهلک روحی و روانی رو از نزدیکترین افراد و وابستگانی می خوریم که مثل دریچه میترال قلبمون امکان نداشتنش رو نداریم!
مغز ، قلب و ساختار آناتومی ما به گونه ای طراحی شده که بدون دریچه میترال قلب امکان زنده بودن نداریم.
دقیقا مثل روابط سمی با نزدیکان خود که امکان قطع این روابط رو نداریم!
حالا چاره چیه؟
همانطور که برای مواقعی که در شرایط پرتنش و استرس زا برای آرامش قلب راه های مانند:تنفس عمیق،توجه به دم و بازدم،تغذیه سالم،ورزش،هوای سالم و...توصیه میشه،برای سمی ترین روابطی هم که امکان قطع نداریم می توانیم راهکارهایی خلق کنیم،مانند: ترک محیط در لحظه،سرگرم شدن به یک فعالیت در لحظه،هرگز وجود حاضر غایب شنیده‌ای؟ من در میان جمع و دلم جای دیگر است یعنی توجه روحی و روانی به فرد سمی نداشته باشی و...نکته مهم این هست که ساختار ذهنی انسان به گونه ای طراحی شده که برای هر چالشی میتونه هزاران راهکار پیشنهاد بده چه خوب و چه بد و این ما هستیم که با اختیار می تونیم بهترین راه حل خوب و بی دردسر را در روابط سمی خود انتخاب کنیم.
شیوا زیودار
