به نظرم زندگی یه جورایی مثل یه سفر جاده ای می مونه . بعضی وقتا جوری درگیر مقصد میشیم که دیگه مسیر یادمون میره . مسیر زندگی را دیگه نمی تونی دوباره برگردی . فرض کنید می خواید خونه یا ماشین یا هر چیزی بخرید ، یا برا کاری برنامه ریزی می کنید که البته خیلی خوبه .
مسئله اینه که یه دفعه میبینی بخشی از بهترین سال های عمرت را از دست دادی و حالا باید ببینی در ازاش چه چیزی به دست آوردی ؟ باید یادمون باشه زندگی رسیدن به یک مقصد نیست ، زندگی همون مسیری هست که داری حرکت می کنی و هدف ها مثل ایستگاه های بین راهی می مونند . مسیر زندگی بر خلاف بقیه مسیرها یک طرفه هستش و همین الان که دارید این مطلب را می خونید دارید توی این مسیر حرکت می کنید.
خوب یا بد ما داریم این مسیر را طی می کنیم ، ثانیه ها همینجور حرکت می کنند و معطل ما نیستند پس بهترین کار اینه که از مسیر لذت ببریم و ایستگاه های خوبی را انتخاب کنیم .
زندگی همین لحظه هایی هست که حواسمون نیست.
