رفتار غرورآمیز در شدیدترین و آشکارترین شکل، واضح و معلومه:
(کسانی که تو کانون توجه هستن تعدادشون کم نیست که به ما نشون بدن غرور چجوریه!)
اما غرور می تونه اشکال ظریف تری هم داشته باشه، شکل هایی که ممکنه برای هر کدوم از ما آشناتر باشه، مثل:
وقتی احساس ناپایداری تو خودتون دارید، ممکنه در نهایت احساس کنید که باید به طور تهاجمی خودتون رو بسازید، تمام پیروزیهایتان را به رخ بکشید، به رضایتهای بیرونی دست پیدا کنید و موارد دیگر – همه اینها برای غلبه بر احساس درونی بی کفایتی هستش که می کنید .
این رفتار متکبرانه مانع به وجود آمدن همه چیزهای خوب در زندگی میشه – عشق، رشد، خدمت، معنا و شادی – چون شمارو از انسانیتتون جدا می کنه.
هیچ کس نمی تونه همه چیز بلد باشه. هیچ کس نمی تونه کامل باشه. هیچ کس به تنهایی نمی تونه این کار را انجام بده. این به معنای انسان بودنه: همیشه نادان، همیشه ناقص، همیشه مرتبط.
این باور غرورآمیز رو که انسانیت شما قابل گریز است رو کنار بذارید. وقتی این کار را انجام می دید، می تونید آزادی و شادی رو در فروتنی که ایجاد می کنه، پیداش کنید.
افراد واقعاً متواضع، احساس ارزشمندی قوی و پایداری دارن. آنها خودشون رو به وضوح می بینند: نقاط قوت و ضعفشون، مواهب و کاستی هاشونو، فرصتاشون برای مشارکت و چالش هاشون برای غلبه بر اونا را درک میکنن.
این فروتنی، شما رو برای یادگیری، تغییر و برقراری ارتباط باز میکنه.
مطالعات نشان داده که افراد متواضع هنگام اشتباه کمتر حالت تدافعی به خود می گیرن، در باز بودن به اطلاعات جدید بهتر عمل می کنن و احتمال داره با دیگران با شفقت هم رفتار کنن.
? اینو به خاطر بسپارید: برای اینکه لایق عشق و محبت خود و دیگران باشید، نیازی نیست همه چیز رو بدونید، به همه آن دست پیدا کنید یا همه چیز باشد.
? در حقیقت، این تلاش برای دیدن خود به عنوان یک آدم کامل، بهترین و عاری از همه نقص ها – همش فقط تلاشی برای تجربه عشقه، اما عشق اونجا پیدا نمیشه.
وقتی انسانیت خودمون رو بشناسیم، خودمون را همانگونه که هستیم در آغوش بگیریم (با همین زگیل و کک و مک و چین چروک و همه چیز!)، و اونچه رو که باید از یکدیگر بیاموزیم و خودمون رو برای ارتباط باز کنیم.
برای دریافت پیغام شادی میتونید به سایت شادی جدید بیاید و به خانواده 200 هزار نفری ما بپیوندید